Scotty Lago

Scotty Lago
Data i miejsce urodzenia	12 listopada 1987 ; Seabrook
Wzrost	185 cm
Debiut w PŚ	14.02 2003, Turyn ; (58. miejsce – Big Air)
Pierwsze punkty w PŚ	5.03 2005, Lake Placid (24. miejsce – halfpipe)
Pierwsze podium w PŚ	23.11 2006, Saas-Fee ; (1. miejsce – halfpipe)
Dorobek medalowy
	Reprezentacja Stany Zjednoczone
	Igrzyska olimpijskie
	Puchar Świata (AFU)
2. miejsce ;	2012/2013
	Puchar Świata (Halfpipe)
Mała Kryształowa Kula ;	2012/2013
	Winter X-Games

Scotty Lago (ur. 12 listopada 1987 w Seabrook) – amerykański snowboardzista, brązowy medalista olimpijski.

Kariera edytuj

Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej pojawił się 13 grudnia 2001 roku w Mammoth Mountain, gdzie w zawodach FIS Race zajął 54. miejsce w halfpipe'ie. W 2003 roku wystartował na mistrzostwach świata juniorów w Prato Nevoso, gdzie zajął 45. miejsce w tej samej konkurencji.

W zawodach Pucharu Świata zadebiutował 14 lutego 2003 roku w Turynie, zajmując 58. miejsce w Big Air. Pierwsze pucharowe punkty wywalczył 5 marca 2005 roku w Lake Placid, zajmując 24. miejsce w halfpipe’ie. Na podium zawodów tego cyklu po raz pierwszy stanął 23 listopada 2006 roku w Saas-Fee, wygrywając rywalizację w tej konkurencji. W zawodach tych wyprzedził Markusa Malina z Finlandii i Japończyka Daisuke Murakamiego. W kolejnych startach jeszcze dwa razy stawał na podium zawodów PŚ: 1 lutego 2013 roku w Park City był drugi, a 14 lutego 2013 roku trzeci w halfpipe’ie. Najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 2012/2013, kiedy to zajął drugie miejsce w klasyfikacji generalnej AFU^[1], a w klasyfikacji halfpipe’a zdobył Małą Kryształową Kulę.

Największy sukces w karierze osiągnął w 2010 roku, kiedy na igrzyskach olimpijskich w Vancouver w 2010 roku, zdobył brązowy medal w halfpipe’ie. Wyprzedzili go tam tylko jego rodak, Shaun White i Peetu Piiroinen z Finlandii. Był to jego jedyny start olimpijski. Zajął też między innymi dziewiąte miejsce w big air podczas mistrzostw świata w Arosie w 2007 roku. Czterokrotnie zdobywał medale Winter X-Games, w tym złoty w konkurencji Best Method w 2011 roku.