Sebald Heyden (ur. 8 grudnia 1499 w Bruck, zm. 9 lipca 1561 w Norymberdze[1][2]) – niemiecki teoretyk muzyki.

Sebald Heyden
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

8 grudnia 1499
Bruck

Pochodzenie

niemieckie

Data i miejsce śmierci

9 lipca 1561
Norymberga

Gatunki

muzyka poważna, muzyka renesansu

Zawód

teoretyk

Życiorys edytuj

Pochodził z rodziny mieszczańskiej[1]. Początkowo kształcił się w szkole przy kościele św. Wawrzyńca w Norymberdze, gdzie jego nauczycielem był Johannes Cochläus[1]. W 1513 roku rozpoczął studia na uniwersytecie w Ingolstadt, gdzie w 1519 roku uzyskał stopień magistra[1][2]. W 1521 roku objął posadę kantora kościoła szpitalnego w Norymberdze oraz rektora przykościelnej szkoły[1][2]. Od 1525 roku był rektorem szkoły przy kościele św. Sebalda[1][2].

Był autorem prac Musicae id est artis canendi libri duo (Norymberga 1540) oraz Musicae stoicheiosis (Norymberga 1532), stanowiącej drugie wydanie wcześniejszej, zaginionej pracy znanej pod tytułem Rudimenta lub Institutiones musices (Norymberga 1529)[1][2]. W swoich rozważaniach zajmował się problematyką meliki, uprościł reguły solmizacji[1]. Jego twórczość muzyczna związana jest z reformacją, opracował nowy tekst dla antyfony Salve Regina, przypisuje mu się ponadto autorstwo tekstów i muzyki do hymnów protestanckich[1].

Przypisy edytuj

  1. a b c d e f g h i Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 4. Część biograficzna hij. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1993, s. 207–208. ISBN 83-224-0453-0.
  2. a b c d e Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 3 Haar–Levi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 1556. ISBN 978-0-02-865528-4.

Linki zewnętrzne edytuj