Septoria erigerontis
gatunek grzybów
Septoria erigerontis Peck – gatunek grzybów z klasy Dothideomycetes[1]. Grzyb mikroskopijny pasożytujący na przymiotnie białym (Erigeron annuus) i wywołujący u niego plamistość liści[2].
.jpg) Plamy na liściu przymiotna białego wywołane przez Septoria erigerontis | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
Septoria erigerontis |
| Nazwa systematyczna | |
| Septoria erigerontis Peck Ann. Rep. N.Y. St. Mus. 24: 87 (1872) [1871] | |
Systematyka i nazewnictwo edytuj
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Septoria, Mycosphaerellaceae, Capnodiales, Dothideomycetidae, Dothideomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].
Gatunek ten opisał Charles Horton Peck w 1871 r. na liściach przymiotna białego w Nowym Jorku[1]. Według Index Fungorum jest to takson niepewny[1].
Charakterystyka edytuj
- Objawy na liściu
- W miejscach rozwoju grzybni na górnej stronie liści tworzą się plamy o średnicy 2–5 mm. Są mniej więcej okrągłe, brązowe, szarobrązowe z brązowo-purpurową lub brązowofioletową obwódką, potem ich środek staje się biały lub szarobiały. Czasem łączą się z sobą[2].
- Cechy mikroskopowe
- Grzybnia rozwija się w tkance miękiszowej wewnątrz liści. Bardzo liczne pyknidia występują na górnej liścia. Mają średnicę 84–142 μm. Ostiole pojedyncze, o średnicy 16–36 μm, otoczone ciemniejszymi komórkami. Wewnątrz pyknidiów powstają nitkowate, proste, czasem nieco wygięte konidia o długości 20–62 μm i średnicy 1–2 μm. Mają 2–4 przegrody[2].
- Występowanie
Występuje w wielu krajach Europy, także Ameryce Północnej (USA, Kanada), Rosji i w Australii. Monofag. W piśmiennictwie naukowym na terenie Polski podano 8 stanowisk. Jego żywicielem jest przymiotno białe[2].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d Index Fungorum. [dostęp 2021-04-24]. (ang.).
- ↑ a b c d Agata Wołczańska, Grzyby z rodzaju Septoria w Polsce, Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie Skłodowskiej, 2013, ISBN 978-83-7784-428-1