Serhij Arbuzow
Serhij Hennadijowycz Arbuzow, ukr. Сергій Геннадійович Арбузов (ur. 24 marca 1976 w Doniecku) – ukraiński ekonomista, bankowiec i polityk, w latach 2010–2013 prezes Narodowego Banku Ukrainy, od 2012 do 2014 pierwszy wicepremier. Od 28 stycznia 2014 do 27 lutego 2014 pełniący obowiązki premiera Ukrainy.
| |
| Pełne imię i nazwisko |
Serhij Hennadijowycz Arbuzow |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
24 marca 1976 |
| Premier Ukrainy (p.o.) | |
| Okres |
od 28 stycznia 2014 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| I wicepremier Ukrainy | |
| Okres |
od 24 grudnia 2012 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Prezes Narodowego Banku Ukrainy | |
| Okres |
od 23 grudnia 2010 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| |
Życiorys edytuj
Urodził się w Doniecku w rodzinie bankowców. Ukończył studia z dziedziny finansów na Donieckim Uniwersytecie Narodowym (1998). W 2009 uzyskał stopień kandydata nauk z ekonomii na uniwersytecie ekonomicznym w Doniecku. Od połowy lat 90. zawodowo związany z sektorem finansowym. Pełnił funkcję dyrektora filii PrywatBanku w Konstantynówce (1998–2003), zaś od 2003 do 2010 był prezesem zarządu UkrBiznesBanku z siedzibą w Doniecku. Później zasiadał w radzie nadzorczej Ukreksimbanku, m.in. był jej przewodniczącym.
Od 2005 krótko był członkiem partii Nasza Ukraina[1]. Od września 2010 pełnił obowiązki pierwszego zastępcy prezesa Narodowego Banku Ukrainy. W grudniu tegoż roku Rada Najwyższa Ukrainy wybrała go na wniosek prezydenta Wiktora Janukowycza prezesem NBU większością 282 głosów. Opozycja nie uczestniczyła w głosowaniu[2].
Związany w tym czasie z Partią Regionów[3]. 24 grudnia 2012 został pierwszym wicepremierem Ukrainy w gabinecie Mykoły Azarowa. Ustąpił wówczas (ze skutkiem na 11 stycznia 2013) z funkcji prezesa banku centralnego. 28 stycznia 2014 tymczasowo objął urząd premiera Ukrainy po dymisji Mykoły Azarowa[4]. Pełnił tę funkcję do 27 lutego 2014, gdy na czele rządu stanął Arsenij Jaceniuk.
W marcu 2014 został wykluczony z Partii Regionów decyzją zjazdu tego ugrupowania[3]. Objęty postępowaniem karnym zainicjowanym po zmianie władzy na Ukrainie. Według śledczych wyjechał na stałe do Rosji[5].
Żonaty, ma dwóch synów. Jest przyjacielem Ołeksandra Janukowycza, syna Wiktora Janukowycza. Jego matka Wałentyna Arbuzowa objęła funkcję prezesa banku kontrolowanego przez starszego syna byłego prezydenta.
Przypisy edytuj
- ↑ Сергей АРБУЗОВ. kommersant.ua. [dostęp 2017-10-03]. (ros.).
- ↑ Рада назначила Арбузова новым главой НБУ. obozrevatel.com, 23 grudnia 2010. [dostęp 2017-10-03]. (ros.).
- ↑ a b Януковича і Азарова виключили з ПР. pravda.com.ua, 29 marca 2014. [dostęp 2017-10-03]. (ukr.).
- ↑ Ukrainian parliament delays vote on amnesty law until Wednesday. euronews.com, 28 stycznia 2014. [dostęp 2020-03-28]. (ang.).
- ↑ SBU: Yanukovych allies Arbuzov and Klymenko financed riots in Odessa. kyivpost.com, 3 maja 2014. [dostęp 2017-10-03]. (ang.).
Bibliografia edytuj
- Новый глава НБУ Сергей Арбузов. ДОСЬЕ. obozrevatel.com, 23 grudnia 2010. [dostęp 2017-10-03]. (ros.).
- Nota biograficzna na stronie dovidka.com.ua. [dostęp 2017-10-03]. (ukr.).