Serhij Morhunow
Pomóż nam go sprawdzić: oceń zgłoszoną nominację.
Serhij Anatolijowycz Morhunow (ukr. Сергій Анатолійович Моргунов, ur. 9 lipca 1968 w Winnicy) – ukraiński polityk, samorządowiec, historyk i nauczyciel, mer Winnicy od 2014 roku.
| |
| Pełne imię i nazwisko |
Serhij Anatolijowycz Morhunow |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
9 lipca 1968 |
| Mer Winnicy | |
| Okres |
od 27 lutego 2014[a] |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
Życiorys edytuj
Serhij Morhunow urodził się 9 lipca 1968 roku w Winnicy. Ukończył miejscową szkołę nr 33. W 1992 roku został absolwentem Wydziału Historycznego Czerniowieckiego Uniwersytetu Narodowy im. Jurija Fedkowycza. W 2010 roku ukończył kierunek „Zarządzanie na szczeblu regionalnym i lokalnym” w Państwowej Akademii Administracji Publicznej przy Prezydencie Ukrainy[1].
W latach 1987–1989 odbywał służbę w Armii Radzieckiej. W latach 1992–1997 pracował jako nauczyciel historii i nauk społecznych w Winnickim Technikum Przemysłu Mięsnego i Mleczarskiego. W latach 1998–2006 pracował na stanowiskach kierowniczych w handlu, w tym jako zastępca dyrektora spółki AMIK[1].
Trzykrotnie był wybierany na radnego do Rady Miasta Winnicy, po raz pierwszy w wyborach 2002 roku. W latach 2006–2014 Morhunow sprawował funkcję sekretarza rady miejskiej[1].
Od 27 lutego 2014 roku Morhunow pełnił obowiązki mera Winnicy[1]. Zastąpił na tym stanowisku Wołodymyra Hrojsmana, który po Euromajdanie został wicepremierem Ukrainy[2][3]. W wyborach samorządowych w 2015 roku Morhunow startował z poparciem partii Winnicka Europejska Strategia, formacji Hrojsmana, która uzyskała samodzielną większość w Radzie Miasta Winnicy[4]. Został wybrany na mera Winnicy w drugiej turze z wynikiem 63,92%, pokonując Ludmyłę Szczerbakiwśką z Batkiwszczyny, która uzyskała wynik 33,21%[5].
Za rządów Morhunowa od 2015 roku Winnica przez siedem lat z rzędu utrzymywała pozycję najwygodniejszego miasta do życia na Ukrainie (według badań International Republican Institute i grupy Rejtynh)[6][7][8]. W 2015 roku Winnica jako pierwsze miasto na obszarze postradzieckim otrzymało Europejską Nagrodę Energetyczną, w 2019 roku otrzymując ją po raz kolejny[9][10]. W 2018 roku Winnica została uznana w rankingu Regional Doing Business za najwygodniejsze miasto na Ukrainie do prowadzenia biznesu[11].
W 2019 roku miasto zostało nagrodzone nagrodą „Child Friendly Cities Inspire Awards” od UNICEF za bycie jednym z najbardziej przyjaznych dzieciom miast na świecie[12]. Winnica otrzymała także europejską nagrodę CIVITAS 2019 w obszarze mobilności miejskiej i czystego transportu dzięki wprowadzeniu innowacji w obszarze transportu publicznego[13]. W 2020 roku Winnica otrzymała wyróżnienie Rady Europy, które Zgromadzenie Parlamentarne Rady Europy przyznaje miastom i gminom za aktywne promowanie wartości europejskich oraz aktywny udział w projektach partnerskich i różnych dziedzinach[14].
W rankingu portalu analitycznego „Słowo i Diło” Morhunow został uznany za lidera rankingu odpowiedzialności za rok 2020. Serhij Morhunow spełnił 72% swoich obietnic wyborczych, wyprzedzając pozostałych merów ukraińskich miast[15][16].
W wyborach samorządowych w 2020 roku uzyskał reelekcję w pierwszej turze zdobywając 65,93% głosów. Drugie miejsce zajął były poseł Europejskiej Solidarności Serhij Kudłajenko z wynikiem 13,04% głosów[17]. Morhunow startował z poparciem partii Ukraińska Strategia Hrojsmana, jak od 2019 roku nazywa się Winnicka Europejska Strategia[4]. Formacja uzyskała samodzielną większość w Radzie Miasta Winnicy[18].
Po rozpoczęciu rosyjskiej inwazji na Ukrainę Winnica stała się jednym z miast przyjmujących uchodźców z innych części kraju, a także została hubem dla dostarczania pomocy dla innych regionów. 27 kwietnia 2022 roku Morhunow poinformował, że w mieście przebywa 31 tysięcy zarejestrowanych uchodźców[19].
W sierpniu 2023 roku Morhunow poinformował, że od początku rosyjskiej inwazji w Winnicy utworzono ponad 3000 nowych miejsc pracy, zarówno w firmach lokalnych, jak i relokowanych z terenów zagrożonych działaniami wojennymi[20].
Odznaczony Orderem „Za zasługi” III stopnia (2008) i II stopnia (2017}[21] oraz medalem „Za pomoc wywiadowi wojskowemu Ukrainy” II stopnia (2023)[22].
Jest żonaty z Nataliją Morhunową, z która ma córkę Weronikę (ur. 1996)[1].
Uwagi edytuj
- ↑ Od 27 lutego 2014 roku do 27 listopada 2015 roku jako pełniący obowiązki mera Winnicy
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e Моргунов Сергій Анатолійович. Rada Miasta Winnicy. [dostęp 2024-05-19]. (ukr.).
- ↑ Несподіваний кар'єрний зліт В. Гройсмана позбавив Вінницю законного мера. varta.com.ua, 2014-02-27. [dostęp 2024-05-19]. (ukr.).
- ↑ Розвиток місцевого самоврядування у м. Вінниці. Rada Miasta Winnicy. [dostęp 2024-05-19]. (ukr.).
- ↑ a b Ołeksandr Saliżenko: Чи вийде “Українська стратегія Гройсмана” за межі регіональної партії?. Czesno, 2020-09-17. [dostęp 2024-05-19]. (ukr.).
- ↑ На виборах у Вінниці переміг в. о. мера Моргунов. lb.ua, 2015-11-17. [dostęp 2024-05-19]. (ukr.).
- ↑ РЕГІОНАЛЬНИЙ ПРИКЛАД ДЛЯ НАСЛІДУВАННЯ: Вінниця залишається еталоном належного врядування серед українських міст. International Republican Institute. [dostęp 2024-05-19]. (ukr.).
- ↑ Муніципальне опитування МРІ – фактор успішності планування стратегій місцевого розвитку. International Republican Institute. [dostęp 2024-05-19]. (ukr.).
- ↑ Вінницю вшосте визнали найкомфортнішим містом в Україні. Rada Miasta Winnicy, 2020-04-16. [dostęp 2024-05-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-11-18)]. (ukr.).
- ↑ Вінниця першою серед міст пострадянського простору отримала Європейську енергетичну відзнаку. Interfax-Ukrajina, 2015-06-16. [dostęp 2024-05-19]. (ukr.).
- ↑ Швейцарська Конфедерація завершує у Вінниці найбільший проєкт з енергоефективності в Україні. Rada Miasta Winnicy, 2019-11-14. [dostęp 2024-05-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-11-16)]. (ukr.).
- ↑ Вінниця – найкомфортніше місто для ведення бізнесу. brdo.com.ua, 2018-10-18. [dostęp 2024-05-19]. (ukr.).
- ↑ Делегація ЮНІСЕФ привезла до Вінниці нагороду за перемогу у міжнародному конкурсі. Ukraińska Niezależna Agencja Informacyjna, 2019-11-29. [dostęp 2024-05-19]. (ukr.).
- ↑ Halyna Melnyk: Вінниця отримала європейську відзнаку за екологічно чистий транспорт. shotam.info, 2019-10-05. [dostęp 2024-05-19]. (ukr.).
- ↑ Three Intercultural Cities among the 26 municipalities awarded a distinction by the Europe Prize Sub-Committee. Rada Europy, 2020-05-19. [dostęp 2024-05-19]. (ang.).
- ↑ Міський голова Вінниці Сергій Моргунов очолив рейтинг відповідальності мерів України. misto.vn.ua, 2020-10-21. [dostęp 2024-05-19]. (ukr.).
- ↑ Anna Moszak: Друге місце серед найвпливовіших очільників міст: мер Вінниці. yes-vinnytsia.com.ua, 2021-03-11. [dostęp 2024-05-19]. (ukr.).
- ↑ Мером Вінниці переобрали Сергія Моргунова – офіційні результати. misto.vn.ua, 2020-11-06. [dostęp 2024-05-19]. (ukr.).
- ↑ Кому Вінниця довірила владу на найближчих 5 років?. 33kanal.com, 2020-11-25. [dostęp 2024-05-19]. (ukr.).
- ↑ Міський голова Сергій Моргунов розповів, як Вінниця допомагає біженцям та розвиває бізнес. today.vn.ua, 2022-04-27. [dostęp 2024-05-19]. (ukr.).
- ↑ Сергій Моргунов: З початку великої війни у Вінниці створено понад 3 тисячі нових робочих місць. 33kanal.com, 2023-08-02. [dostęp 2024-05-19]. (ukr.).
- ↑ Моргунов Сергій Анатолійович. lb.ua, 2021-04-19. [dostęp 2024-05-19]. (ukr.).
- ↑ Сергій Моргунов: Відзнака за сприяння воєнній розвідці за підписом очільника ГУР Кирила Буданова – заслуга всієї громади. Rada Miasta Winnicy, 2023-12-22. [dostęp 2024-05-19]. (ukr.).