Serycyt – pospolity i szeroko rozpowszechniony minerał należący do grupy mik.

Serycyt
Ilustracja
Właściwości chemiczne i fizyczne
Skład chemiczny

(KAl2(OH,F)2AlSi3O10)

Twardość w skali Mohsa

2–2,5

Przełam

blaszkowy o zarysie heksagonalnym

Łupliwość

doskonała

Układ krystalograficzny

jednoskośny

Gęstość minerału

2,8–2,9 g/cm³

Właściwości optyczne
Barwa

bezbarwny, niekiedy biały, żółtawy, szary lub brunatny

Rysa

biała

Połysk

perłowy

Właściwości edytuj

W warunkach podwyższonych ciśnień i temperatury przekrystalizowuje w muskowit lub paragonit.
Są to zbite lub drobnołuseczkowate skupienia jasnej miki powstałe w niskich temperaturach wskutek przeobrażenia innych minerałów glinokrzemianowych np. skaleni (serycytyzacja). Skład chemiczny podobny do paragonitu lub muskowit. Zwykle jednak zawiera więcej SiO2, a mniejszą alkaliów na rzecz H2O. Niekiedy składem jest zbliżony do hydromik, zwłaszcza do illitu.

Występowanie edytuj

Rozpowszechniony wśród skał plutonicznych. Składnik skał metamorficznych, np. łupków serycytowych lub serycytowo –chlorytowych, fyllitów. Podobnie jak muskowit. Często pojawia się jako produkt wietrzenia skaleni.

Miejsca występowania: w Polsce rozpowszechniony i eksploatowany na Dolnym Śląsku.

Zastosowanie edytuj

  • bywa interesujący dla niektórych kolekcjonerów,
  • łupki serycytowe i serycytowo-chlorytowe stanowią surowce do produkcji posypki do papy.

Zobacz też edytuj

Linki zewnętrzne edytuj