Seweryn Gałęzowski

polski lekarz, chirurg i działacz społeczno-polityczny

Seweryn Gałęzowski (ur. 25 stycznia 1801 w Kniażej Krynicy, zm. 31 marca 1878 w Paryżu) – polski lekarz, chirurg, powstaniec listopadowy i działacz społeczno-polityczny. Kawaler Orderu Virtuti Militari.

Seweryn Gałęzowski
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

25 stycznia 1801
Kniaża Krynica, Imperium Rosyjskie

Data i miejsce śmierci

31 marca 1878
Paryż, III Republika Francuska

Zawód, zajęcie

lekarz

Narodowość

polska

Tytuł naukowy

doktor

Odznaczenia
Krzyż Złoty Orderu Virtuti Militari

Życiorys edytuj

Urodził się w Kniażej Krynicy w pobliżu miasta Lipowiec w guberni kijowskiej. Kształcił się gimnazjum w Humaniu, następnie od 1819 na Uniwersytecie Wileńskim, gdzie w 1824 uzyskał tytuł doktora chirurgii i sztuki położniczej. Został adiunktem przy katedrze chirurgii na tej uczelni. Od 1828 pracował jako profesor chirurgii uniwersytetu. W chwili wybuchu powstania listopadowego 1830 przebywał w Neapolu, po czym udał się na tereny polskie, aby wziąć udział w narodowym zrywie. Był lekarzem wojskowym dywizji 4 piechoty służącym w lazaretach i ambulansach. W uznaniu jego zasług Rząd Narodowy przyznał 11 września 1831 mu Krzyż Złoty Orderu Virtuti Militari (nr 2467)[1][2][a].

Po powstaniu udał się do Niemiec. Poszukiwany przez agentów carskich musiał uciec do Ameryki. Od 1834 przebywał w Meksyku. Prowadził tam praktykę wśród ubogiej ludności indiańskiej. Był jednym z założycieli uniwersytetu w mieście Meksyk. Po wybuchu powstania wielkopolskiego 1848 postanowił wracać do Europy, a po jego stłumieniu zatrzymał się w Paryżu, gdzie jako przewodniczący Rady Szkolnej od 1854, doprowadził do rozkwitu szkoły batiniolskiej w Paryżu. Po wybuchu powstania styczniowego 1863 był członkiem komitetu polskiego utworzonego przez Rząd Narodowy w Paryżu, w tym w ramach izby obrachunkowej. W 1876 po raz ostatni odwiedził ziemie polskie, a w 1877 utworzył stypendium imienia Śniadeckich.

 
Popiersie Seweryna Gałęzowskiego dłuta Cypriana Godebskiego w Paryżu

Zmarł 31 marca 1878 w swoim paryskim mieszkaniu przy Blanche, a 3 kwietnia 1878 został pochowany na tamtejszym cmentarzu Pere-Lachaise.

Po śmierci Seweryna przewodniczącym Rady szkoły batiniolskiej w Paryżu został Ksawery Gałęzowski, bratanek Seweryna.

Życie prywatne edytuj

Był stryjem Ksawerego, polskiego lekarza okulisty i Józefa.

Uwagi edytuj

  1. Informację o nadaniu Krzyża Złotego (IV klasa) Orderu Virtuti Militari podała Xięga pamiątkowa w 50-letnią rocznicę powstania 1830 roku. Natomiast publikacja prasowa w Gazecie Narodowej z 9 kwietnia 1878 wymieniła w treści dwa rodzaje Orderu: Krzyż Kawalerski (III klasa) i Krzyż Komandorski (II klasa).

Przypisy edytuj

Bibliografia edytuj

Linki zewnętrzne edytuj