Sharon Fichman (ur. 3 grudnia 1990 w Toronto) – kanadyjska tenisistka, od 2005 roku reprezentantka kraju w rozgrywkach Pucharu Federacji.

Sharon Fichman
Ilustracja
Państwo

 Kanada

Data i miejsce urodzenia

3 grudnia 1990
Toronto

Wzrost

163 cm

Gra

praworęczna, oburęczny backhand

Status profesjonalny

2009

Zakończenie kariery

aktywna

Trener

Larry Jurovich

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

0 WTA, 9 ITF

Najwyżej w rankingu

77 (19 maja 2014)

Australian Open

2Q (2010)

Roland Garros

1R (2014)

Wimbledon

1R (2014)

US Open

1R (2013, 2014)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

4 WTA, 21 ITF

Najwyżej w rankingu

21 (17 stycznia 2022)

Australian Open

QF (2021)

Roland Garros

3R (2021)

Wimbledon

3R (2021)

US Open

2R (2013)

Kariera tenisowa edytuj

Kariera juniorska edytuj

W 2005 roku wygrała turniej juniorski Banana Open, w finale pokonując Alexandrę Dulgheru. W sierpniu 2006 roku dotarła do finału mistrzostw juniorów Canadian Open w Québecu. Przegrała z reprezentantką Białorusi, Kseniją Mileuską.

Jako juniorka osiągnęła więcej zwycięstw w grze podwójnej, zwłaszcza w turniejach wielkoszlemowych. Na French Open 2005 z Caroline Wozniacki dotarła do półfinału. Z Jade Curtis odpadła już w pierwszej rundzie US Open. Grając z Anastasiją Pawluczenkową wygrała deblowy Australian Open 2006, a potem French Open w tym samym roku (w finale z Agnieszką Radwańską i Caroline Wozniacki). Z Rosjanką doszły do finału US Open. Dla Pawluczenkowej była to szansa zdobycia juniorskiego Wielkiego Szlema w grze podwójnej – tak się jednak nie stało, a zwycięstwo odniosły Rumunki Mihaela Buzărnescu i Raluca Olaru. W Australian Open 2007 z Kateřiną Vaňkovą odpadły w ćwierćfinale.

Kariera zawodowa edytuj

Sharon Fichman triumfowała w dziewięciu turniejach singlowych cyklu ITF. W grze podwójnej odniosła dwadzieścia jeden zwycięstw w zawodach tej rangi.

Najwyżej notowana była na 77. miejscu w rankingu singlowym WTA Tour (19 maja 2014) oraz na 21. pozycji w rankingu deblowym (17 stycznia 2022).

Począwszy od 2005 roku reprezentuje Kanadę w rozgrywkach Pucharu Federacji.

W 2009 roku osiągnęła pierwszy finał zawodów deblowych WTA Tour. W Estoril razem z Katalin Marosi przegrały w meczu mistrzowskim z Raquel Kops-Jones i Abigail Spears wynikiem 6:2, 3:6, 5–10. Kolejny finał osiągnęła w Bogocie w 2011 roku. Tym razem wspólnie z Laurą Pous Tió uległy parze Edina Gallovits-HallAnabel Medina Garrigues 6:2, 6:7(6), 9–11. Pierwszy triumf odniosła w 2014 roku w Auckland, gdzie w parze z Marią Sanchez pokonały Lucie Hradecką i Michaëllę Krajicek 2:6, 6:0, 10–4.

Życie prywatne edytuj

Rodzice Fichman, Bob i Julia, są inżynierami. Ma brata Thomasa. Grę w tenisa rozpoczęła w wieku pięciu lat.

Finały turniejów WTA edytuj

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
2009

2020
WTA Premier Mandatory
WTA Premier 5
WTA Premier
WTA International Series
WTA 125K series (2012–2020)
od
2021
WTA 1000 (obowiązkowe)
WTA 1000 (nieobowiązkowe)
WTA 500
WTA 250
WTA 125

Gra podwójna 8 (4–4) edytuj

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Finalistka 1. 9 maja 2009 Estoril Ceglana   Katalin Marosi   Raquel Kops-Jones
  Abigail Spears
6:2, 3:6, 5–10
Finalistka 2. 19 lutego 2011 Bogota Ceglana   Laura Pous Tió   Edina Gallovits-Hall
  Anabel Medina Garrigues
6:2, 6:7(6), 9–11
Zwyciężczyni 1. 4 stycznia 2014 Auckland Twarda   Maria Sanchez   Lucie Hradecká
  Michaëlla Krajicek
2:6, 6:0, 10–4
Finalistka 3. 25 maja 2019 Norymberga Ceglana   Nicole Melichar   Gabriela Dabrowski
  Xu Yifan
6:4, 6:7(5), 5–10
Zwyciężczyni 2. 28 lipca 2019 Jurmała Ceglana   Nina Stojanović   Jeļena Ostapenko
  Galina Woskobojewa
2:6, 7:6(1), 10–6
Finalistka 4. 29 lutego 2020 Acapulco Twarda   Kateryna Bondarenko   Desirae Krawczyk
  Giuliana Olmos
3:6, 6:7(5)
Zwyciężczyni 3. 8 marca 2020 Monterrey Twarda   Kateryna Bondarenko   Miyu Katō
  Wang Yafan
4:6, 6:3, 10–7
Zwyciężczyni 4. 16 maja 2021 Rzym Ceglana   Giuliana Olmos   Kristina Mladenovic
  Markéta Vondroušová
4:6, 7:5, 10–5

Finały turniejów WTA 125K series edytuj

Gra podwójna 1 (0–1) edytuj

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Finalistka 1. 16 listopada 2019 Houston Twarda   Ena Shibahara   Ellen Perez
  Luisa Stefani
6:1, 4:6, 5–10

Występy w Turnieju Mistrzyń edytuj

W grze podwójnej edytuj

Rok Rezultat Partnerka Przeciwniczki Wynik
2021 Faza grupowa   Giuliana Olmos   Barbora Krejčíková
  Kateřina Siniaková

  Alexa Guarachi
  Desirae Krawczyk

  Hsieh Su-wei
  Elise Mertens
4:6, 1:6

6:0, 3:6, 9–11

4:6, 6:7(3)

Wygrane turnieje rangi ITF edytuj

Gra pojedyncza edytuj

Data Turniej ($) Naw. Finalistka Wynik
1. 27/11/2005   Aszkelon 10 000 twarda   Pemra Özgen 6:1, 6:1
2. 25/01/2009   Lutz 25 000 ziemna   Lauren Albanese 6:4, 7:6
3. 19/04/2009   Osprey 25 000 ziemna   Juliana Fedak 6:4, 6:1
4. 16/01/2011   Plantation 25 000 ziemna   Alexandra Cadanțu 6:3, 7:6
5. 10/07/2011   Waterloo 50 000 ziemna   Julia Boserup 6:3, 4:6, 6:4
6. 15/07/2012   Waterloo 50 000 ziemna   Julja Gluszko 6:3, 6:2
7. 02/09/2012   Mamaja 25 000 ziemna   Patricia Tig 6:3, 6:7(5); 6:3
8. 20/01/2013   Port St. Lucie 25 000 ziemna   Tadeja Majerič 6:3, 6:2
9. 11/05/2014   Cagnes-sur-Mer 100 000 ziemna   Timea Bacsinszky 6:2i, 6:2

Występy w igrzyskach olimpijskich edytuj

Gra podwójna edytuj

Runda Partnerka Przeciwniczki Wynik
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Tokio 2020, reprezentując państwo   Kanada
I runda   Gabriela Dabrowski [7]   Brazylia: Laura Pigossi / Luisa Stefani 6:7(3), 4:6

Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych edytuj

Gra podwójna (3) edytuj

Końcowy wynik Rok Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Zwyciężczyni 2006   Australian Open Twarda   A. Pawluczenkowa   Alizé Cornet
  Corinna Dentoni
6:2, 6:2
Zwyciężczyni 2006   French Open Ceglana   A. Pawluczenkowa   Agnieszka Radwańska
  Caroline Wozniacki
6:7(4), 6:2, 6:1
Finalistka 2006   US Open Twarda   A. Pawluczenkowa   Mihaela Buzărnescu
  Raluca Olaru
5:7, 2:6

Bibliografia edytuj