Shirasaya (jap. 白鞘 shira-saya; pochwa białej broni z gładkiego, naturalnego drewna[1]) – rodzaj oprawy do różnych rodzajów broni japońskiej, wykonany z surowego drewna, składający się z pochwy (saya) i rękojeści (tsuka), tworzących jedną całość. Były pozbawione jelca (tsuby), jakichkolwiek ozdób, nie pokryte laką. Czasami jedynie zapisywano na nich informację nt. ostrza (sayagaki).

Shirasaya – u góry katana, u dołu wakizashi
Shikomizue – tantō ukryty w lasce

Shirasaya używane była głównie podczas składowania ostrzy lub w trakcie zmiany elementów lub całości właściwej oprawy (koshirae), używanie jej zatrzymywało wilgoć, zapobiegało korozji i pozwalało ostrzu „oddychać”.

Z powodu braku jelca (tsuba), czy też oplotu na tsuka, nie były one używane w warunkach bojowych.

Po wejściu w życie edyktu Haitō-rei, zakazującego noszenia mieczy zaczęto stosować, często mylone z shirasaya, oprawy (laski, kije) z ukrytymi ostrzami zwane shikomi-zue[2], symulujące m.in. specjalne kije do długich wędrówek czy laski. Miecze ukrywane w takich oprawach były jednak często niskiej jakości, nieproporcjonalnie wykute.

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. Kenkyusha's New Japanese-English Dictionary. Tokyo: Kenkyusha Limited, 1991, s. 1568. ISBN 4-7674-2015-6.
  2. Kenkyusha's New Japanese-English Dictionary. Tokyo: Kenkyusha Limited, 1991, s. 1535. ISBN 4-7674-2015-6.