Siódmy rząd Giulia Andreottiego
Siódmy rząd Giulia Andreottiego – rząd Republiki Włoskiej funkcjonujący od 12 kwietnia 1991 do 28 czerwca 1992.
Gabinet powstał w trakcie X kadencji Izby Deputowanych i Senatu, zastąpił poprzedni rząd tego samego premiera. Koalicję popierającą nowy gabinet tworzyły Chrześcijańska Demokracja (DC), Włoska Partia Socjalistyczna (PSI), Włoska Partia Socjaldemokratyczna (PSDI) i Włoska Partia Liberalna (PLI). Rząd miała współtworzyć również Włoska Partia Republikańska (PRI), jednak wycofała się, a wytypowani przez nią kandydaci na ministrów nie złożyli ślubowania[1]. Funkcję wicepremiera i część stanowisk ministrów bez teki obsadzono następnego dnia po rozpoczęciu urzędowania. Gabinet zakończył funkcjonowanie po wyborach w 1992.
Skład rządu edytuj
- premier, p.o. ministra zasobów państwowych, p.o. ministra kultury: Giulio Andreotti (DC)
- wicepremier, minister sprawiedliwości: Claudio Martelli (PSI)
- ministrowie bez teki:
- do spraw sytuacji nadzwyczajnych w Mezzogiorno: Calogero Mannino (DC)
- do spraw służb publicznych: Remo Gaspari (DC)
- do spraw kontaktów z parlamentem: Egidio Sterpa (PLI)
- do spraw koordynowania polityki wspólnotowej: Pier Luigi Romita (PSI)
- do spraw regionalnych i reformy instytucjonalnej[2]: Mino Martinazzoli (DC)
- do spraw koordynowania obrony cywilnej: Nicola Capria (PSI)
- do spraw społecznych: Rosa Russo Iervolino (DC)
- do spraw obszarów miejskich: Carmelo Conte (PSI)
- do spraw diaspory i imigracji: Margherita Boniver (PSI)
- minister spraw zagranicznych: Gianni De Michelis (PSI)
- minister spraw wewnętrznych: Vincenzo Scotti (DC)
- minister budżetu i planowania gospodarczego: Paolo Cirino Pomicino (DC)
- minister finansów: Rino Formica (PSI)
- minister skarbu: Guido Carli (DC)
- minister obrony: Virginio Rognoni (DC)
- minister edukacji publicznej: Riccardo Misasi (DC)
- minister robót publicznych: Giovanni Prandini (DC)
- minister rolnictwa i leśnictwa: Giovanni Goria (DC)
- minister transportu: Carlo Bernini (DC)
- minister poczty i telekomunikacji: Carlo Vizzini (PSDI)
- minister przemysłu, handlu i rzemiosła: Guido Bodrato (DC)
- minister zdrowia: Francesco De Lorenzo (PLI)
- minister handlu zagranicznego: Vito Lattanzio (DC)
- minister marynarki handlowej: Ferdinando Facchiano (PSDI)
- minister pracy i ochrony socjalnej: Franco Marini (DC)
- minister turystyki: Carlo Tognoli (PSI)
- minister środowiska: Giorgio Ruffolo (PSI)
- minister szkolnictwa wyższego i badań naukowych: Antonio Ruberti (PSI)
Przypisy edytuj
- ↑ Byli to Antonio Maccanico (kandydat na ministra bez teki do spraw regionalnych), Adolfo Battaglia (kandydat na ministra zasobów państwowych), Giuseppe Galasso (kandydat na ministra kultury). P.o. ministra w dwóch ostatnich resortach w kwietniu 1991 został premier.
- ↑ Do 3 maja 1991 minister bez teki do spraw reformy instytucjonalnej.
Bibliografia edytuj
- Skład siódmego rządu Giulia Andreottiego na stronie Rządu Republiki Włoskiej. [dostęp 2018-03-02]. (wł.).
- VII Governo Andreotti. camera.it. [dostęp 2018-03-02]. (wł.).
- Governo Andreotti-VII. senato.it. [dostęp 2018-03-02]. (wł.).