Siegmund Hadda
Siegmund Hadda (ur. 23 lipca 1882 w Koźlu, zm. 20 października 1977 w Nowym Jorku) – niemiecki chirurg. Uczęszczał do szkoły w Katowicach, od 1901 studiował medycynę na Uniwersytecie Wrocławskim. Był uczniem Emila Ponficka i Jana Mikulicza-Radeckiego. Od 1906 był asystentem w Szpitalu Żydowskim we Wrocławiu. W 1911 roku wyjechał na krótko do Stanów Zjednoczonych, zapoznać się z tamtejszą chirurgią[potrzebny przypis]. Od 1939 r. był dyrektorem wrocławskiego szpitala żydowskiego aż do jego likwidacji w czerwcu 1943 r., po czym został wysłany do obozu Theresienstadt. Po wojnie wyemigrował do Nowego Jorku. W 1947 r. otworzył praktykę w Queens i pracował do 1962 r., kiedy przeszedł na emeryturę[1].
| Data i miejsce urodzenia |
23 lipca 1882 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
20 października 1977 |
| Zawód, zajęcie |
chirurg |
| Miejsce zamieszkania |
Wrocław, Nowy Jork |
| Narodowość |
niemiecka |
| Alma Mater |
Uniwersytet Wrocławski |
| Krewni i powinowaci |
Jego bratem był architekt Moritz Hadda.
Przypisy edytuj
- ↑ Beata Maciejewska, Był drugim co do wielkości szpitalem żydowskim w Niemczech, a jego dyrektor wymyślił paraolimpiadę. Leczono tu nie tylko Żydów [online], wroclaw.wyborcza.pl, 28 czerwca 2019 [dostęp 2019-07-04] (pol.).
Bibliografia edytuj
- Waldemar Kozuschek, Siegmund Hadda (1882-1977) The Last Head-Surgeon Chief-Surgeon of the Jewish Hospital in Wrocław, „Polish Journal of Surgery”, 79 (3), 2007, DOI: 10.2478/v10035-007-0037-3, ISSN 0032-373X [dostęp 2017-04-16] (ang.).
- Günter Christmann. Dr. med. Siegmund Hadda 1882 bis 1977 PDF