Sierotki (cz. sirotčí svaz, sirotci, východočeský husitský svaz, sirotčí bratrstvo) – odłam taborytów, radykalnej grupy husytów. Grupa najbliższych współpracowników Jana Žižki, nazwana tak po jego śmierci, co symbolizowało więź między zmarłym a nimi[1]. Nosili wyszywany kielich na szatach. Ich przywódcą w późniejszym okresie był Jan Královec.

Sierotki
Klasyfikacja systematyczna wyznania
Chrześcijaństwo
 └ Prereformacja
   └ Husytyzm
Ustrój kościelny

militaryzm

Zasięg geograficzny

Czechy

Proporzec używany przez sierotki (prawdopodobna kolorystyka)

Po śmierci Žižki, w latach 1424–1428 ich przywódcą był ksiądz Ambrož z Hradca[2], a następnie Prokop Mały. W latach 1431–1434 ich przywódcą wojskowym był Jan Čapek z Sán, wówczas podczas wojny polsko-krzyżackiej wraz z wojskami polskimi najechali krzyżacką Nową Marchię i Pomorze Gdańskie. U boku sił Prokopa Wielkiego wzięli udział w bitwie pod Lipanami[3].

Znani zwolennicy edytuj

Zwolennikami sierotek byli:

Przypisy edytuj

  1. Łukasz Burkiewicz. Udział wojsk husyckich pod dowództwem Jana Čapka w wyprawie przeciw Zakonowi Krzyżackiemu w r. 1433. „Prace Historyczne”. 139, s. 29–43, 10.07.2012. DOI: 10.4467/20844069PH.12.003.0772. ISSN 0083-4351. (pol.). 
  2. M. Gelbič, J. Motyčka: Ambrož Hradecký. Husité - Ktož jsú boží bojovníci. [dostęp 2014-05-22]. (cz.).
  3. Sławomir Saładaj: Przymierze z husytami. Pabianice Oficjalny Portal Miejski. [dostęp 2014-05-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-05-22)]. (pol.).