Silent Hunter

gra wideo z 1996 roku

Silent Hunterkomputerowy symulator okrętu podwodnego w realiach II wojny światowej na Pacyfiku, wyprodukowany przez Aeon Electronic Entertainment i wydany w 1996 przez Strategic Simulations, Inc. Gracz steruje w nim okrętami podwodnymi należącymi do United States Navy.

Silent Hunter
Producent

Aeon Electronic Entertainment

Wydawca

Strategic Simulations, Inc.

Dystrybutor

PL: Digital Multimedia Group[1]

Seria gier

Silent Hunter

Projektant

William T. Becker[2]

Data wydania

luty 1996[3]
PL: Czerwiec 1996[1]

Gatunek

symulator okrętu podwodnego

Tryby gry

gra jednoosobowa

Wymagania sprzętowe
Platforma

DOS

Nośniki

CD (1)

Wymagania

procesor 486 66 MHz, 8 MB RAM, karta graficzna 1 MB

Kontrolery

klawiatura, mysz

Rozgrywka edytuj

W grze Silent Hunter gracz dowodzi załogą amerykańskiego okrętu podwodnego. Celem jest patrolowanie wyznaczonego w danej misji fragmentu wód Pacyfiku, zniszczenie kluczowych jednostek ewentualnego konwoju japońskiego i powrót do bazy. Jednak okręty wroga w chwili zlokalizowania pozycji gracza reagują natychmiastowo – próbują wytropić jego okręt podwodny i go unieszkodliwić[4]. Ponadto z pomocą japońskiej marynarce mogą przybyć myśliwce i bombowce, które załoga kierowanego przez gracza okrętu potrafi jednak zniszczyć za pomocą okrętowych działek przeciwlotniczych[4].

Okrętem podwodnym steruje się poprzez wydawanie rozkazów załodze z pomostu bojowego lub pokoju kontrolnego[5]. Do namierzania pozycji wroga służą peryskopy i radary, zaś sterować okrętem można przez systemy kontrolne lub za pomocą mapy morskiej[4]. Możliwe jest dokładne ustalanie między innymi prędkości, siły i kierunku wystrzału torped[5].

Dostępne jest kilka trybów gry jednoosobowej. W trybie kariery gracz rozpoczyna rozgrywkę z okrętem typu S, zaś w miarę postępów może dowodzić nowocześniejszymi okrętami typu Porpoise, Narwhal, Tambor, Gato, Tench i Balao[4]. W trybie scenariusza dostępne są misje historyczne, natomiast generator misji pozwala stworzyć własny scenariusz poprzez ustawienie jego daty, czasu, ilości okrętów wroga, wyposażenie własnego okrętu podwodnego oraz czynniki pogodowe[5].

Silent Hunter był wzorowany na symulatorach Silent Service, Silent Service II i Aces of the Deep[4][5][6][7]. Z tej ostatniej produkcji zapożyczono między innymi ekrany opcji[7] i widok z mapy[4].

Gra ma wysoki poziom realizmu[8] – przykładowo na tor lotu pocisków i widoczność przez przyrządy mają wpływ warunki pogodowe[4]. Możliwe jest ustawienie stopnia realizmu poprzez włączenie lub wyłączenie ułatwień, takich jak szybkie ładowanie torped i widok niezależny od pogody[4][6].

Oprawa audiowizualna edytuj

Silent Hunter obsługuje dwuwymiarową grafikę SVGA[5][8]. Umożliwia ona wyświetlanie zmiennych warunków pogodowych[6]. Ruch i eksplozje okrętów symulują bitmapy[8]. Oprócz wód generowane są także szczegółowo odwzorowane miasta portowe[6].

Oprawa dźwiękowa odwzorowuje warunki istniejące na prawdziwych łodziach podwodnych: fale dźwiękowe wydawane przez sonar zmieniają swe natężenie wraz z odległością od wroga[6], zaś okręt po otrzymaniu obrażeń wydaje stosowny do ich rodzaju dźwięk[4]. Członkowie załogi okrętu podwodnego dokładnie powtarzają treść rozkazu wydanego przez gracza[4][6].

Odbiór gry edytuj

 
Recenzje
Publikacja Ocena
Game Revolution C+[8]
GameSpot 8.3/10[6]
PC Zone 9/10[7]
Computer Games Magazine  [5]
Subsim 84%[4]
Oceny z agregatorów
Agregator Ocena
GameRankings

81% (z 3 recenzji)[9]

Gra została pozytywnie oceniona przez krytykę. Chwalono realizm oraz możliwość zmiany jego poziomu[4][6], a także oprawę audiowizualną[4][5][6][7].

Krytykowano natomiast brak interakcji z marynarzami[8][7], a także poczucie wyobcowania gracza w starciach z wrogimi okrętami i powolne tempo gry[5][8].

Edycje edytuj

W 1997 została wydana nowa edycja gry, zwana Silent Hunter Commander's Edition. Zawierała ona poprawki, modyfikacje graficzne oraz dodatkowe misje[10]. W grze znalazł się także edytor misji[4] i wywiad z byłym dowódcą okrętu USS "Skate", Williamem Grunerem[5][8].

Przypisy edytuj

  1. a b Silent Hunter. „Gry Komputerowe”. 09-10/1996, s. 37-38. CGS Computer Studio. 
  2. Seria Silent Hunter - seria gier. Gry-Online. [dostęp 2014-03-17].
  3. Silent Hunter for PC - GameSpot. [dostęp 2010-07-25]. (ang.).
  4. a b c d e f g h i j k l m n Silent Hunter. Subsim, 1996. [dostęp 2010-10-02]. (ang.).
  5. a b c d e f g h i Alan Fusco, Silent Hunter Review, Computer Games Magazine, [w:] Wayback Machine, 1996 [zarchiwizowane] (ang.).
  6. a b c d e f g h i Kevin Mical: Silent Hunter Review for PC. GameSpot, 1996-30-05. [dostęp 2010-10-02]. (ang.).
  7. a b c d e Duncan McDonald. PC Review: Silent Hunter Review. „PC Zone UK”, sierpień 2001. 
  8. a b c d e f g Jason Carnevale: Silent Hunter Review for the PC. Game Revolution, 2004-06-05. [dostęp 2010-10-02]. (ang.).
  9. Silent Hunter for PC. GameRankings. [dostęp 2010-10-09]. (ang.).
  10. Silent Hunter Commander's Edition. Moby Games. [dostęp 2010-09-21]. (ang.).