Sinopoda tubergatunek pająka z rodziny spachaczowatych i podrodziny Heteropodinae.

Sinopoda tuber
Grall et Jäger, 2020
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Podtyp

szczękoczułkowce

Gromada

pajęczaki

Rząd

pająki

Podrząd

Opisthothelae

Infrarząd

pająki wyższe

Rodzina

spachaczowate

Podrodzina

Heteropodinae

Rodzaj

Sinopoda

Gatunek

Sinopoda tuber

Taksonomia

edytuj

Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 2020 roku przez Elenę Grall i Petera Jägera[1][2] na łamach „Zootaxa”. Jako miejsce typowe wskazano Badas Forest Reserve w brunejskim dystrykcie Belait. Epitet gatunkowy oznacza po łacinie „nabrzmiała” i odnosi się do przedniej części układu kanalików wewnętrznych w genitaliach samicy[1].

Morfologia

edytuj

Samice osiągają od 5,1 do 6,4 mm długości ciała przy prosomie długości od 2,3 do 2,7 mm i szerokości od 2,2 do 2,6 mm. U okazu przechowywanego w alkoholu karapaks jest brązowy z żółtym wzorem w kształcie kotwicy, szczękoczułki są rudobrązowe z brązowymi paskami, nogogłaszczki żółtawobiałe z brązowymi odsiebnymi częściami ud, sternum żółtawobiałe z brązowymi brzegami, odnóża żółte z elementami brązowymi, natomiast opistosoma (odwłok) z wierzchu jasnobrązowa z szarymi paskami, a od spodu z szarą plamą trapezowatą pośrodku i brązowym nakrapianiem po bokach. Oczy wszystkich par są wykształcone. Oczy pary przednio-bocznej są większe niż pary przednio-środkowej. Szczękoczułki mają trzy zęby na krawędzi przedniej i cztery na tylnej. Genitalia samicy mają szersze niż dłuższe pole epigynalne pozbawione pasm przednich i sensillów szczeliniastych, przegrodę na przedzie szeroko pośrodku wciętą, zlane płaty boczne, wyrostki gruczołowe proste i równoległe w przebiegu, a układ kanalików wewnętrznych zlany wzdłuż całej linii środkowej oraz w części przednio-środkowej i tylnej rozdęty bocznie[1].

Ekologia i występowanie

edytuj

Pająk orientalny, endemiczny dla Borneo, znany z malezyjskiego stanu Sarawak i brunejskiego dystryktu Belait. Zasiedla lasy równikowe typu kerangas, zdominowane przez soplice. Znajdywany był na korze i pod korą drzew[1].

Przypisy

edytuj
  1. a b c d E. Grall, P. Jäger. Forty-seven new species of Sinopoda from Asia with a considerable extension of the distribution range to the South and description of a new species group (Sparassidae: Heteropodinae). „Zootaxa”. 4797 (1), s. 001–101, 2020. DOI: 10.11646/zootaxa.4797.1.1.. 
  2. Norman I. Platnick: Gen. Sinopoda Jäger, 1999. [w:] The World Spider Catalog [on-line]. American Museum of Natural History. [dostęp 2023-09-12].