Siodło tureckie (łac. sella turcica) – środkowy odcinek górnej powierzchni trzonu kości klinowej, leżący w dole środkowym czaszki[1]. Przed nim znajduje się guzek siodła (łac. tuberculum sellae) i bruzda przedskrzyżowania wzrokowego, inaczej bruzda skrzyżowania (łac. sulcus prechiasmatis, sulcus prechiasmaticus, sulcus chiasmatis), za siodłem – czworokątny grzbiet siodła (łac. dorsum sellae), a po obu jego bokach – bruzda tętnicy szyjnej (łac. sulcus caroticus)[1]. W lekkim wgłębieniu na siodle – dole przysadki (łac. fossa hypophysialis) – leży przysadka mózgowa (łac. hypophysis)[1][2].

Przypisy edytuj

  1. a b c Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom I. Anatomia ogólna. Kości, stawy i więzadła, mięśnie, wyd. XIII, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2019, s. 409–410, ISBN 978-83-200-4323-5.
  2. Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom II. Trzewa, wyd. X, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2018, s. 773–774, ISBN 978-83-200-4501-7.