Siwy Mnich (słow. Pravá veža) – turnia stanowiąca najwybitniejsze wzniesienie Siwej Grani odchodzącej na południowy wschód od wierzchołka Jaworowego Szczytu w słowackich Tatrach Wysokich. Od Siwej Kopki na północnym zachodzie Siwy Mnich oddzielony jest siodłem Siwej Ławki, a od Siwego Mniszka na południowym wschodzie oddziela go Siwa Szczerbina. Na wierzchołek Siwego Mnicha nie wiodą żadne znakowane szlaki turystyczne, jest on dostępny jedynie dla taterników.

Siwy Mnich
Ilustracja
Siwy Mnich (podpisany)
Państwo

 Słowacja

Pasmo

Tatry, Karpaty

Pierwsze wejście

21 sierpnia 1909
Ignacy Król i Mariusz Zaruski

Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, po prawej nieco na dole znajduje się czarny trójkącik z opisem „Siwy Mnich”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, u góry nieco na lewo znajduje się czarny trójkącik z opisem „Siwy Mnich”
Ziemia49°11′11″N 20°10′12″E/49,186389 20,170000

Pierwszego turystycznego wejścia letniego na wierzchołek Siwego Mnicha dokonali zapewne Ignacy Król i Mariusz Zaruski, a było to 21 sierpnia 1909 r. Pierwsze wejście zimowe miało miejsce 9 grudnia 1911 roku, a jego autorami byli Gyula Hefty i Gyula Komarnicki.

Nazewnictwo Siwego Mnicha pochodzi od Siwej Grani.

Bibliografia edytuj

  • Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XVI. Rozdziele – Czerwona Ławka. Warszawa: Sport i Turystyka, 1973.
  • Jarosław Januszewski, Grzegorz Głazek, Witold Fedorowicz-Jackowski: Tatry i Podtatrze, atlas satelitarny 1:15 000. Warszawa: GEOSYSTEMS Polska Sp. z o.o., 2005. ISBN 83-909352-2-8.
  • Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.