Skala Więzi Małżeńskiej

Skala więzi małżeńskiej – narzędzie opracowane w 1980 przez Józefa Szopińskiego. Jest to wywiad składający się z 60 zdań, do których osoba badana ma się ustosunkować na 5-stopniowej skali (od „bardzo często” do „bardzo rzadko”). Odpowiedzi te są punktowane od 1 do 5. Maksymalna liczba punktów możliwych do uzyskania wynosi 300.

Skalą bada się parę zwracającą się po poradę seksuologiczną lub małżeńską. Według autora średnia liczba punktów u mężczyzn wynosi 148, a u kobiet 247. Za małą różnicę więzi między partnerami uznaje się 0-4 punktów, średnią: 5-45 punktów, zaś za dużą powyżej 45 punktów[1].

Podskale edytuj

  • współodczuwanie
  • współrozumienie
  • współdziałanie

Właściwości psychometryczne skali edytuj

Spójność wewnętrzna narzędzia wynosi 0,94. Wyniki uzyskane w skali negatywnie korelują z neurotyzmem, zaś korelacja z ekstrawersją mierzoną za pomocą Maudsley Personality Inventory jest nieistotna. Wyniki skali obniżają się istotnie w miarę trwania małżeństwa[2].

Przypisy edytuj

  1. Zbigniew Lew-Starowicz: Seksuologia sądowa. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2000, s. 392–394. ISBN 83-200-2448-X.
  2. Józef Szopiński. Personality and the marriage bond. „Personality and Individual Differences”. 1 (1), s. 93–94, 1980. DOI: 10.1016/0191-8869(80)90009-4. (ang.).