Skeleton

zimowy sport przesuwny

Skeleton – jednoosobowe, ciężkie (max. 50 kg) sanie sportowe o nisko położonym środku ciężkości. Umożliwiają osiąganie dużych (do ok. 130 km/h) prędkości podczas zjazdu po torze lodowym. Istnieje również sport o tej samej nazwie.

Skeletonista Brady Canfield, 2003
Amy Williams podczas startu,
IO w Vancouver 2010

Historia edytuj

Skeleton wywodzi się od cresty – konkurencji saneczkarskiej, która polegała na zjeździe na sankach z niewielkiego wzniesienia. Była popularna zwłaszcza w Szwajcarii. Podczas Zimowych Igrzysk Olimpijskich w 1928 cresta po raz pierwszy została rozegrana jako konkurencja olimpijska. Jako że wtedy igrzyska odbywały się w Sankt Moritz, a inne kraje nie chciały rozgrywać typowo szwajcarskiej konkurencji, pojawiła się z powrotem podczas kolejnej olimpiady w Sankt Moritz, która odbyła się w 1948. W latach 50. i 60. XX w. z cresty wyewoluował skeleton. Przez kilkadziesiąt lat był uprawiany tylko w Szwajcarii. Dopiero w 1988 Międzynarodowa Federacja Bobsleja i Toboganu (FIBT) postanowiła zorganizować Puchar Świata. W inauguracyjnym sezonie 1986/1987 pierwszym zdobywcą Pucharu Świata został reprezentant Austrii, Andi Schmid. Od 1996 skeleton uprawiają również kobiety. W 2002 skeleton został włączony do programu olimpijskiego.

Do rozgrywania zawodów skeletonowych wykorzystywano tory bobslejowo–saneczkowe. Rozwijana na nich szybkość dochodziła do 120 km/h. W Polsce dyscyplinę tę uprawiano w latach 50. i 60. XX w. głównie w Karpaczu. Później ze względu na brak odpowiednio przygotowanych torów, a przede wszystkim sprzętu zapewniającego bezpieczeństwo jazdy, zaprzestano organizować zawody.

Zasady rozgrywania zawodów edytuj

W zawodach Pucharu Świata, Pucharu Europy i Pucharu Ameryki rozgrywane są 2 ślizgi:

  • W pierwszym ślizgu startują wszyscy zgłoszeni zawodnicy. Numery są losowane według grup, które są ustalane na podstawie klasyfikacji (rankingu) pucharu tzn. gr. 1 (miejsca 1-10), gr. 2 (miejsca 11-20) itd.
  • W drugim ślizgu startuje 20 najlepszych zawodników z pierwszego ślizgu w kolejności odwrotnej do zajmowanych miejsc tzn. 20, 19, 18 itd.

Inne zasady obowiązują podczas Mistrzostw Świata oraz Igrzysk Olimpijskich, rozgrywane są bowiem 4 ślizgi:

  • W pierwszym ślizgu zawodnicy startują według wylosowanych numerów, które są przydzielane tak samo jak w zawodach Pucharu Świata
  • W drugim ślizgu 20 zawodników startuje w kolejności odwrotnej do miejsc zajętych w pierwszym ślizgu
  • W trzecim ślizgu zawodnicy startują według numerów startowych w odwrotnej kolejności, według przydziału do grup, tzn. najpierw startują numery 10-1, potem 20-11 itd.
  • Do ostatniego, czwartego ślizgu przechodzi tylko 15 zawodników, którzy startują tak samo jak w ślizgu drugim, w kolejności odwrotnej do miejsc zajmowanych po 3 ślizgach

Puchar Świata edytuj

Zawodnicy, którzy zdobyli Puchar Świata w skeletonie co najmniej 2 razy:

  • Martins Dukurs   Łotwa siedmiokrotny zdobywca Pucharu Świata w sezonach: 2009/2010, 2010/2011, 2011/2012, 2012/2013, 2013/2014, 2014/2015, 2015/2016, 2016/2017
  • Christian Auer   Austria pięciokrotny zdobywca Pucharu Świata w sezonach: 1989/1990, 1990/1991, 1991/1992, 1993/1994, 1994/1995
  • Andi Schmid   Austria dwukrotny zdobywca Pucharu Świata w sezonach: 1986/1987, 1987/1988
  • Andy Böhme   Niemcy dwukrotny zdobywca Pucharu Świata w sezonach: 1998/1999, 1999/2000
  • Jeff Pain   Kanada dwukrotny zdobywca Pucharu Świata w sezonach: 2004/2005, 2005/2006
  • Kristan Bromley   Wielka Brytania dwukrotny zdobywca Pucharu Świata w sezonach: 2003/2004, 2007/2008

Zawodniczki, które zdobyły Puchar Świata w skeletonie co najmniej 2 razy:

Wyniki na Igrzyskach Olimpijskich edytuj

Soczi 2014 edytuj

Kobiety edytuj

Imię i nazwisko Kraj
1. Elizabeth Yarnold   Wielka Brytania
2. Noelle Pikus-Pace   Stany Zjednoczone
3. Jelena Nikitina   Rosja

Mężczyźni edytuj

Imię i nazwisko Kraj
1. Aleksandr Trietjakow   Rosja
2. Martins Dukurs   Łotwa
3. Matthew Antoine   Stany Zjednoczone

Vancouver 2010 edytuj

Kobiety edytuj

Imię i nazwisko Kraj
1. Amy Williams   Wielka Brytania
2. Kerstin Szymkowiak   Niemcy
3. Anja Huber   Niemcy

Mężczyźni edytuj

Imię i nazwisko Kraj
1. Jon Montgomery   Kanada
2. Martins Dukurs   Łotwa
3. Aleksandr Trietjakow   Rosja

Turyn 2006 edytuj

Kobiety edytuj

Imię i nazwisko Kraj
1. Maya Pedersen   Szwajcaria
2. Shelley Rudman   Wielka Brytania
3. Mellisa Hollingsworth-Richards   Kanada
15. Monika Wołowiec   Polska

Mężczyźni edytuj

Imię i nazwisko Kraj
1. Duff Gibson   Kanada
2. Jeff Pain   Kanada
3. Gregor Staehli   Szwajcaria

Salt Lake City 2002 edytuj

Kobiety edytuj

Imię i nazwisko Kraj
1. Tristan Gale   Stany Zjednoczone
2. Lea Ann Parsley   Stany Zjednoczone
3. Alex Coomber   Wielka Brytania

Mężczyźni edytuj

Imię i nazwisko Kraj
1. Jim Shea   Stany Zjednoczone
2. Martin Rettl   Austria
3. Gregor Staehli   Szwajcaria

Polacy w skeletonie edytuj

16 lutego 2006 na Igrzyskach Olimpijskich w Turynie zadebiutowała Monika Wołowiec. Zajęła 15 (ostatnie) miejsce. Była polską debiutantką w tej konkurencji na IO.

Zobacz też edytuj

Linki zewnętrzne edytuj