Skomorochy Małe

wieś w województwie lubelskim

Skomorochy Małewieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie zamojskim, w gminie Grabowiec[5][6].

Skomorochy Małe
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 lubelskie

Powiat

zamojski

Gmina

Grabowiec

Liczba ludności (2021)

164[2][3]

Strefa numeracyjna

84

Kod pocztowy

22-425[4]

Tablice rejestracyjne

LZA

SIMC

0888669[5]

Położenie na mapie gminy Grabowiec
Mapa konturowa gminy Grabowiec, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Skomorochy Małe”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko prawej krawiędzi nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Skomorochy Małe”
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Skomorochy Małe”
Położenie na mapie powiatu zamojskiego
Mapa konturowa powiatu zamojskiego, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Skomorochy Małe”
Ziemia50°50′10″N 23°29′58″E/50,836111 23,499444[1]

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zamojskiego.

Wieś jest sołectwem w gminie Grabowiec[7]. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła 215 mieszkańców[8].

Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Mikołaja w Grabowcu[9].

Historia edytuj

Skomorochy Małe dawniej zwane także Skomoroszki. Począwszy od I połowy XV wieku aż do 1945 r. wieś należała do rodu Skomorowskich. Według rejestru poborowego z 1564 r. miała ona zaledwie 1,25 łana (to jest 21 ha) gruntów uprawnych. Według tabel prestacyjnych z 1846 r. wieś należała do 15 różnych przedstawicieli rodu Skomorowskich wiele z nich o wartość zwykłych gospodarstw chłopskich[10].

Według spisu z r. 1921 było tu 60 domów oraz 417 mieszkańców, w tym 1 Ukrainiec[11].

Według Słownika geograficznego Królestwa Polskiego Skomorochy Małe to wieś i folwark w powiecie hrubieszowskim, gminie i parafii Grabowiec, odległa 35 wiorst (ok. 37 km) od Hrubieszowa. W końcu XIX wieku funkcjonował tu młyn wodny. W 1827 r. Skomorochy Małe miały 38 domów i 188 mieszkańców. W 1888 roku folwark Skomorochy Małe lit. A. miał rozległości 381 mórg, z czego gruntów ornych i ogrodów mórg 295, łąk mórg 41, lasu mórg 9, w odpadkach mórg 32, nieużytków mórg 4; budynków z drzewa 10.

Wieś Skomorochy Małe posiadały osad 15, mórg 104. Folwark Skomorochy Małe lit. B. D. F. C. miał w 1875 roku rozleglość 314 mórg w tym: gruntów ornych i ogrodów mórg 253, łąk mórg 22, pastw. mórg 1, lasu mórg 34, zarośli mórg 2, nieużytków mórg 2. W folwarku budynków z drzewa 6[12].

Zobacz też: Skomorochy Duże.

Przypisy edytuj

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 123695
  2. Wieś Skomorochy Małe w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2023-11-14], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  3. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2023-11-14].
  4. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1156 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  5. a b TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2016-02-29].
  6. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  7. BIP gminy, sołtysi [dostęp 2023-11-14]
  8. GUS: Ludność – struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.. [dostęp 2016-08-24].
  9. Opis parafii na stronie diecezji
  10. Bondyra 1993 ↓, s. według indeksu.
  11. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej opracowany na podstawie wyników Pierwszego Powszechnego Spisu Ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych, t. IV, Województwo lubelskie, Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1924 [dostęp 2016-10-22].
  12. Skomorochy Małe 2.) wieś, gm. Grabowiec, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. X: Rukszenice – Sochaczew, Warszawa 1889, s. 692.

Bibliografia edytuj