Skulicowate (Glomeridae) – rodzina wijów z gromady dwuparców i rzędu skulic[1].

Skulicowate
Glomeridae
Leach, 1815
Ilustracja
Arthrosphaera
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Podtyp

wije

Gromada

dwuparce

Rząd

skulice

Rodzina

skulicowate

Hyleoglomeris subreducta
Eupeyerimhoffia archimedis

Dwuparce te mają ciało krótkie, szerokie i wypukłe. Ich tułów składa się z 13 segmentów. Tergity, pleuryty i sternity są ze sobą połączone ruchomo, a ponadto tergity II i III są ze sobą zlane w jednolitą płytę dorsalną. Dzięki takiej budowie skulice mogą się zwijać w idealną kulkę, zasłaniając całkowicie głowę, collum, sternity, pleuryty i przydatki. Ponadto w razie zagrożenia używają wydzieliny międzysegmentowych gruczołów obronnych, których ujścia znajdują się po stronie grzbietowej ciała[2].

Skulice przemieszczają się w glebie przesuwając jej cząstki jak buldożer, ale w przeciwieństwie do innych dwuparców, używają do tego płyty dorsalnej, a nie collum i głowy[2]. Jako że ich ciała są krótsze nie drążą one tuneli i występują głównie w górnych warstwach gleby. Sprzyja temu też ich mniejsza wrażliwość na wysychanie[3].

Zamieszkują przede wszystkim strefę tropikalną i subtropikalną. Żyją w ściółce; odżywiają się martwą materią organiczną.

Do rodziny tej należy 176 opisanych gatunków z 27 rodzajów[1], w tym[4]:

Przypisy edytuj

  1. a b Class Diplopoda de Blainville in Gervais, 1844, [w:] William Shear, Animal biodiversity: An outline of higher-level classification and survey of taxonomic richness, „Zootaxa”, 3148, 2011, s. 159–164 [dostęp 2017-02-24].
  2. a b Gerhard Eisenbeis, Wilfried Wichard: Atlas on the Biology of Soil Arthropods. Springer-Verlag, 1987, s. 148.
  3. Zoologia t. 2 Stawonogi cz. 2 Tchawkodyszne. Czesław Błaszak (red.). Wydawnictwo Naukowe PWN, 2012, s. 30-31.
  4. Glomeridae Leach, 1815. [w:] BioLib.cz [on-line]. [dostęp 2017-02-24].