Smutsia

rodzaj ssaka

Smutsiarodzaj ssaków z rodziny łuskowcowatych (Manidae).

Smutsia
J.E. Gray, 1865[1]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – łuskowiec ziemny (S. temminckii)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Rząd

łuskowce

Rodzina

łuskowcowate

Rodzaj

Smutsia

Typ nomenklatoryczny

Manis temminckii Smuts, 1832

Gatunki

3 gatunki (w tym 1 wymarły) – zobacz opis w tekście

Zasięg występowania edytuj

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Afryce[2][3][4].

Morfologia edytuj

Długość ciała 45–81 cm, długość ogona 40–68 cm; masa ciała 5–30 kg[3][5].

Systematyka edytuj

Rodzaj zdefiniował w 1865 roku angielski zoolog John Edward Gray w artykule poświęconym rewizji taksonomicznej szczerbaków opartej na okazach ze zbiorów Muzeum Brytyjskiego opublikowanym na łamach Proceedings of the Zoological Society of London[1]. Na gatunek typowy Gray wyznaczył (oznaczenie monotypowe) łuskowca ziemnego (S. temminckii).

Etymologia edytuj

Smutsia: Johannes Smuts (1775–1834), południowoafrykański zoolog[6].

Podział systematyczny edytuj

Takson tradycyjnie traktowany jako podrodzaj Manis[4] lecz duży dystans genetyczny i różnice morfologiczne przemawiają za jego statusem rodzajowym[7]. Do rodzaju należą następujące występujące współcześnie gatunki[8][5][2][9]:

Opisano również gatunek wymarły z gelasu Europy[10]:

Przypisy edytuj

  1. a b J.E. Gray. Revision of the Genera and Species of Entomophagous Edentata, founded on the examination of the Specimens in the British Museum. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 1865, s. 369, 1865. (ang.). 
  2. a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 392. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
  3. a b P. Gaubert: Family Manidae (Pangolins). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 2: Hoofed Mammals. Barcelona: Lynx Edicions, 2011, s. 99–101. ISBN 978-84-96553-77-4. (ang.).
  4. a b D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Subgenus Smutsia. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-05-15]. (ang.).
  5. a b Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 639. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
  6. T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 635, 1904. (ang.). 
  7. Z. du Toit, M. du Plessis, D.L. Dalton, R. Jansen, J.P. Grobler & A. Kotzé. Mitochondrial genomes of African pangolins and insights into evolutionary patterns and phylogeny of the family Manidae. „BMC Genomics”. 18, s. 746, 2017. DOI: 10.1186/s12864-017-4140-5. (ang.). 
  8. N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-12-11]. (ang.).
  9. Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 134. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  10. C.E. Terhune, T. Gaudin, S. Curran & A. Petculescu. The youngest pangolin (Mammalia, Pholidota) from Europe. „Journal of Vertebrate Paleontology”. 41 (4), s. e1990075, 2022. DOI: 10.1080/02724634.2021.1990075. (ang.).