Sobór laterański II

Sobór laterański IIsobór powszechny Kościoła katolickiego, który został zwołany przez papieża Innocentego II w kwietniu 1139. Według rachuby katolickiej był X soborem powszechnym. W obradach wzięło udział około 100 biskupów oraz wielu opatów.

Sobór laterański II
Święty Bernard z Clairvaux na soborze
Miejsce

bazylika św. Jana
na Lateranie

Państwo Kościelne Rzym

Data rozpoczęcia

1139

Data zakończenia

1139

Poprzedni
Sobór laterański I
(1123)
Następny
Sobór laterański III
(1179)

Pierwszym jego działaniem była likwidacja skutków schizmy, do jakiej doszło za życia antypapieża, Anakleta II. Wszystkie konsekracje przez niego dokonane uznano za nieważne, a mianowanych przez niego duchownych usunięto z urzędów. Wprowadzono także przepisy, mające zapobiegać schizmom w przyszłości. Ogłoszono ekskomunikę króla Sycylii, Rogera II. Potępiono i wygnano z Włoch Arnolda z Brescii.

Podczas soboru uchwalono kanony przeciwko nadużyciom duchowieństwa: małżeństwom kapłanów, symonii i nadmiernemu przepychowi. Unieważniono wszystkie małżeństwa wyższego duchowieństwa (ograniczając powszechny nikolaizm), zakazano wiernym uczęszczać w Mszach św. odprawianych przez żonatych księży i zabroniono udzielania święceń ich synom[1]. Wprowadzono szereg przepisów regulujących życie osób konsekrowanych, w szczególności mnichów i mniszek. Zakazano także urządzania turniejów rycerskich (śmiertelnie rannym można było udzielić namaszczenia chorych, lecz odmówiono prawa do katolickiego pogrzebu). Przemoc wobec kapłanów i zakonników postanowiono karać ekskomuniką. Wzmocniono regulacje odnoszące się do pokoju Bożego. Zakazano małżeństw między krewnymi. Zobowiązano kler do niepobierania opłat za udzielenie bierzmowania, ostatniego namaszczenia i pogrzebu.

Postanowienia tego soboru można potraktować jako pierwszą w historii Europy międzynarodową konwencję o zasadach prowadzenia wojny. Chrześcijanie wyrzekli się stosowania kuszy i łuku w walkach pomiędzy sobą.

Przypisy edytuj

  1. Janusz Dyl, Sobory powszechne w drugim tysiącleciu chrześcijaństwa, Tarnów: Biblos, 1997, ISBN 83-85380-86-8, OCLC 749402146 [dostęp 2021-03-17].

 Bibliografia edytuj

  • Dyl. J, Sobory powszechne w drugim tysiącleciu chrześcijaństwa, Tarnów 1997. ISBN 83-85380-86-8
  • Kumor B., Historia Kościoła, T. 3, Lublin: Redakcja Wydawnictw Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2001.
  • Sobór Laterański II (1139). W: Dokumenty soborów powszechnych. Tekst łaciński, polski. A. Baron, H. Pietras (układ i opracowanie). T. 2 (869-1312) Konstantynopol IV, Lateran I, Lateran II, Lateran III, Lateran IV, Lyon I, Lyon II, Vienne. Kraków: WAM, 2005.