Sochaczki – wolne targi na mięso przywożone przez chłopów z okolicznych wsi. W wyznaczonym dniu każdy kto chciał (a nie tylko zrzeszeni w cechach rolnicy), mógł przyjechać i sprzedawać mięso[1]. Przywilej na "sochaczki" uzyskiwało każde miasto posiadające prawo targu. W XV wieku taki przywilej mógł nadać tylko władca[2]. W pierwszej połowie XV zgodę na ten rodzaj targu, w celu lepszego zaopatrzenia górników, miały m.in. miasta Olkusz i Wieliczka[3].

Nazwa sochaczki pochodzi od sochy, czyli kija, na który rzeźnicy zawieszali mięso na sprzedaż[4].

Przypisy edytuj

  1. Łucja Charewiczowa, Handel średniowiecznego Lwowa, 1925.
  2. Akademia Umiejętności w Krakowie, „Rozprawy”, 45, 1903, s. 150-154.
  3. Kwartalnik historii kultury materialnej, t. 39, PWN, 1991, s. 458.
  4. Władysław Migdał, Łukasz Migdał, Słownictwo gwarowe w hodowli zwierząt, „Wiadomości Zootechniczne”, XLVI (3), Kraków: Uniwersytet Rolniczy im. Hugona Kołłątaja w Krakowie, 2008, s. 53–62.