Sojuz T-12
Sojuz T-12 – radziecka załogowa misja kosmiczna, będąca siódmą załogową ekspedycją na pokład stacji kosmicznej Salut 7, a czwartą załogą, która na krótko odwiedziła ten naukowy kompleks orbitalny.
| Dane misji | |
| Indeks COSPAR |
1984-073A |
|---|---|
| Zaangażowani | |
| Oznaczenie kodowe | |
| Pojazd | |
| Statek kosmiczny | |
| Masa pojazdu |
7020 kg |
| Załoga | |
| Załoga |
Władimir Dżanibekow (4) |
| Start | |
| Miejsce startu |
Bajkonur kompleks 31 |
| Początek misji |
17 lipca 1984; 17:40:54 UTC |
| Orbita okołoziemska | |
| Liczba orbit |
186 |
| Apogeum |
218 km |
| Perygeum |
192 km |
| Inklinacja orbity |
51,6° |
| Lądowanie | |
| Miejsce lądowania |
140 km SE od Dżezkazganu |
| Lądowanie |
29 lipca 1984; 12:55:30 UTC |
| Czas trwania misji |
11 d, 19 h, 14 min, 36 s |
| Program Sojuz | |
W tym czasie na stacji znajdowała się trzecia załoga podstawowa w składzie: Leonid Kizim, Władimir Sołowjow i Oleg At´kow. Podczas pobytu na pokładzie Saluta 7 szóstka kosmonautów przeprowadziła wiele eksperymentów naukowych.
W skład załogi wchodzili: weteran Władimir Dżanibekow, druga kobieta w kosmosie Swietłana Sawicka i pilot programu Buran, Igor Wołk. Ten ostatni leciał w kosmos, aby zbadać zdolność kosmonauty do pilotowania powracającego pojazdu kosmicznego po długim pobycie na orbicie. Po wylądowaniu Wołk pilotował samolot i śmigłowiec, aby wyrobić u siebie właściwe nawyki niezbędne podczas pilotowania przyszłego radzieckiego promu kosmicznego. 25 lipca 1984 Dżanibekow i Sawicka wykonali spacer kosmiczny trwający 3 godziny i 35 minut, podczas którego testowali narzędzie wielofunkcyjne URI. Cięli i spawali próbki metali oraz napylali na nie pokrycia ochronne[1]. Po raz pierwszy spacer kosmiczny przeprowadziła załoga wizytująca[1]. Przeprowadzono także testy powietrza stacji. Pobyt tej trzyosobowej załogi w bazie satelitarnej Salut 7 nie był jednak długotrwały. Wrócili oni na Ziemię w statku Sojuz T-12 29 lipca 1984, a więc niespełna po dwóch tygodniach.
Swietłana Sawicka została pierwszą kobietą na świecie, która przebywała w otwartej przestrzeni kosmicznej.
Przypisy edytuj
- ↑ a b Jacek Kruk. Epopeja Salutów. „Astronautyka”. 148 (6), s. 10, 1986. Warszawa: Zakład Narodowy im. Ossolińskich. ISSN 0004-623X.