Spękania błotne

Spękania błotne – szczeliny w osadzie powstałe w wyniku zmniejszania się objętości osadu, rodzaj deformacyjnych struktur sedymentacyjnych.

Przykład współczesnych szczelin z wysychania

Szczeliny z wysychania powstałe w osadzie węglanowym w środkowym dewonie

Szczeliny z wysychania powstałe w mułowcu w środkowym proterozoiku

Powstają w osadach drobnoziarnistych (ił, muł lub drobnoziarnisty piasek). Mają zwykle postać prostopadłych do powierzchni stropowej osadu szczelin, układających się w wieloboki.

W zależności od przyczyny i przebiegu zmniejszania się objętości osadu wyróżnia się dwie grupy spękań błotnych:

• szczeliny z wysychania
• szczeliny synerezyjne - tworzą się pod wodą, w osadach dennych, w efekcie synerezy.

Bibliografia

• R.R. Gradziński R.R. i inni, Zarys sedymentologii, Warszawa: Wydawnictwa Geologiczne, 1986, s. 200–201, ISBN 83-220-0275-0, OCLC 925761433 .
• WojciechW. Jaroszewski WojciechW., LeszekL. Marks LeszekL., AndrzejA. Radomski AndrzejA., Słownik geologii dynamicznej, Warszawa: Wydawnictwa Geologiczne, 1985, ISBN 83-220-0196-7, OCLC 830183626 .brak strony (książka)