Spadkobiercy (program telewizyjny)

Spadkobiercy
Gatunek	opera mydlana; teatr improwizowany
Kraj produkcji	Polska
Oryginalny język	polski
Twórcy	Dariusz Kamys
Główne role	patrz sekcja Obsada głównych ról
Liczba odcinków	Sceniczne: 90; Telewizyjne: 88
Liczba serii	7
	Produkcja
Czas trwania odcinka	ok. 25–60 min
	Pierwsza emisja
Kraj oryginalnej emisji	Polska
Stacja telewizyjna	TV4
Lata emisji	Scenicznie: od 1993; Telewizyjnie: od 2008
Status	zakończony
Format obrazu	16:9
Format dźwięku	stereo
	Cytaty w Wikicytatach

Spadkobiercy – polska sceniczna, improwizowana parodia konwencji opery mydlanej, na motywach między innymi Dynastii, Dallas czy Santa Barbara, emitowana od 2008 jako niezależny serial telewizyjny na antenie TV4 i Comedy Central Polska, choć pomysł realizowany jest na scenach klubów i festiwalów kabaretowych cyklicznie od 1993.

Podstawą pomysłu jest brak sztywnego scenariusza. Aktorzy dopiero tuż przed wejściem na scenę zostają poinformowani, z kim i na jaki temat mają rozmawiać. Reszta to improwizacja aktorów.

Realizacja edytuj

Serial polega na prawie stuprocentowej improwizacji aktorów, którzy posiadają wiedzę jedynie na temat linii fabularnej oraz wiedzą, jakich rekwizytów mogą użyć, kto w danej scenie występuje oraz jak dana scena powinna się zakończyć. Wszystkiego dowiadują się dopiero na chwilę przed wejściem na scenę, dlatego dialogi, sceniczne gagi czy sposoby realizacji podyktowanej fabuły pozostają improwizowane.

Często w serialu występują w roli gościa osoby znane powszechnie w środowisku telewizyjnym – ich rolą jest obejrzenie początku odcinka z poziomu widza, a następnie po zabrzmieniu sygnału, wejście na scenę, wysłuchanie reżysera i odegranie postaci przez niego podyktowanej. W takiej sytuacji scena jest skupiona przede wszystkim na gościu, od którego zależy humor i dobre przeprowadzenie sceny. Maria Czubaszek, po odegraniu epizodycznej roli, została wcielona do serialu na stałe.

Scenariusz, choć nieodbiegający stylistyką od innych oper mydlanych, zrealizowany jest tak, by umożliwić komikom i gościom jak największe pole do popisu. Często obecne jest także wzajemne prowokowanie, w postaci próśb o zacytowanie wiersza, zaśpiewanie piosenki czy wyszkolenia kogoś w danej (często nieznanej dla aktora) dziedzinie. Jako że jest to serial obyczajowy, nie brakuje także scen lirycznych i dramatycznych, które poprzez zachowanie widzów i publiczności, przeradzają się w komedię.

Reżyserem spektakli jest ich pomysłodawca Dariusz Kamys, który pełni też rolę inspicjenta opiekującego się fabułą, wtajemniczającego aktorów w tematykę następnych scen i kontrolującego grę z pozycji suflera. Ponadto zaprasza gości na scenę, prezentuje didaskalia widzom telewizyjnym oraz kończy daną scenę za pomocą sygnału.

Całość historii jest spójna od początku istnienia programu i stanowi jedną z najdłuższych historii polskiej telewizji i kabaretu.

Historia edytuj

Seria powstała w 1993 w klubie studenckim Gęba pod kierownictwem Dariusza Kamysa^[1]. Do końca 2008 powstało ponad 90 odcinków Spadkobierców.

Telewizyjnie serial zadebiutował 1 marca 2008 na antenie Telewizji Polsat, jako odrębny blok kabaretowy programu Piotr Bałtroczyk przedstawia (odc. 78–90)^[2]. W czasie wakacji 2008, od pierwszej soboty lipca, emitowane były odcinki powtórkowe – w soboty i niedziele o 19.30 na antenie Polsatu.

Od 5 września 2009 nowe, 60-minutowe odcinki, po raz pierwszy jako niezależny serial telewizyjny, były emitowane na antenie TV4 co sobotę o 22:00 (powtórki w niedziele o 13:00 i 20:30). Nowością w nich było występowanie gościa specjalnego. Nagrania spektakli odbywały się początkowo w teatrze Bajka, a po jego upadku w teatrze Palladium^[3] w Warszawie. 8 października 2013 odbyła się ostatnia realizacja serialu na żywo we współpracy z kanałem TV4. Ostatni odcinek szóstej serii zrealizowano 15 maja 2014 podczas 30. Przeglądu Kabaretów Amatorskich^[4].

Serial został wznowiony w 2016, kiedy to 5 i 6 września nagrano 7. sezon serialu. Został udostępniony za darmo na VOD oraz w serwisie Ipla.

Fabuła edytuj

Akcja serialu toczy się w Los Angeles w bogatej rodzinie Owensów^[1]. Przedsiębiorca Jonathan Owens ma troje dzieci: Billy’ego, George’a i Dorin^[1]. Billy to następca ojca w interesach^[1] i człowiek sukcesu, natomiast George nie interesuje się rodzinną firmą, używa życia i pozostaje w konflikcie z ojcem, któremu ma za złe, że nie zapłacił okupu za porwaną w dzieciństwie Dorin^[1]. Córka Owensa w wieku 14 lat została porwana, gdy szła do szkoły^[1]. Podczas porwania została uderzona w głowę, w wyniku czego straciła pamięć, dlatego musiała odbyć terapię^[1]. Wychowywała się w sierocińcu św. Wita w Ohio. W końcu odzyskała pamięć (za sprawą dra Membera), po czym wróciła do Los Angeles.

Postacią negatywną w serialu jest Frank Dealey^[1] – kolega z Wietnamu Jonathana Owensa^[1] i jego konkurent w interesach. Na obu mężczyznach pragnie zemścić się John McPherson, którego ci pozostawili samotnie w wietnamskiej dżungli na pewną śmierć^[5]. Sytuację rodzinną komplikuje też Maggie, matka Jonathana^[6], która mieszka u Owensów. W fabule pojawia się także Harry, człowiek niebezpieczny, który wyszedł warunkowo z więzienia.

Przyjaciółmi rodziny są m.in. Warren Johnson^[1], który często dzieli się radami z Owensami^[1] i Ken Heighly – narzeczony Dorin^[1], który urodził się w Czechosłowacji jako Jiří, został przemycony w bagażniku trabanta do USA. Z rodziną stale spotyka się też Harriet Ferguson – była agentka FBI zatrudniona przez Jonathana Owensa do inwigilacji Dealeya^[5], a prywatne kochanka Dealeya, z którym ma córkę Jane. Owensowie mają też swojego lekarza rodzinnego – niekonwencjonalnego dra Dreyfusa.

Bohaterowie edytuj

Jonathan Owens – główny bohater serialu, głowa rodziny Owensów, weteran wojny w Wietnamie, wdowiec, ojciec Dorin, George’a i Billy’ego, w tej roli: Artur Andrus, Robert Górski, Robert Korólczyk
Jane Owens – postać znana widzom ze wspomnień rodzinnych, zmarła żona Jonathana, pojawia się raz podczas snu Jonathana, w tej roli gościnnie: Grażyna Wolszczak
Maggie Mekintosz Owens – matka Jonathana Owensa, seniorka rodu, komplikuje rodzinną sytuację chcąc przejąć fortunę syna: Maria Czubaszek. Ze względu na śmierć aktorki, we wznowionym w 2016 serialu wspomniano, że Maggie wybrała się w podróż dookoła świata, z której przesyła kartki pocztowe.
Bill Owens – starszy syn Jonathana Owensa, człowiek „sukcesu”: Marcin Wójcik, Robert Górski
George Owens – młodszy syn Jonathana Owensa, jego następca i prawa ręka w interesach. Gotowy wyśmiać wszystko i wszystkich: Robert Górski, Grzegorz Halama, Roman Żurek, Michał Wójcik
Dorin Owens – córka Jonathana Owensa, porwana dla okupu w wieku dwóch lat. Matka Simona: Joanna Kołaczkowska
Ken Heighly – mąż Dorin, sierota, przywieziony z Czechosłowacji do Los Angeles w bagażniku trabanta, syn Johna McPhersona: Wojciech Kamiński
Frank Dealey – czarny charakter, konkurent Owensa w biznesie. Człowiek kłótliwy, palący charakterystyczne cygaro w folii. Ojciec Dawida. W ostatniej serii uciekł ze złotem Owensów: Janusz Rewers
Harriet Ferguson – była kochanka Dealeya i Johna, obecnie narzeczona Jonathana oraz była agentka FBI, wynajęta przez Jonathana do inwigilacji Dealeya. Siostra Harry’ego. Matka Dawida: Agnieszka Litwin
John McPherson – towarzysz Jonathana i Franka z Wietnamu. Próbował zabić Dealeya i Jonathana z zemsty za zostawienie go na ryżowym polu na łaskę żołnierzy Wietkongu. Były kochanek Harriet, ojciec Kena: Piotr Bałtroczyk
Warren Johnson – przyjaciel wszystkich, nieszczęśliwie zakochany w Dorin, zawsze gotów udzielić dobrej rady: Wojciech Tremiszewski, Tomasz Łupak
Dr Janusz Dreyfus – lekarz wszystkich specjalności, kierujący się pokrętną logiką, uważany za człowieka chorego psychicznie: Marek Grabie, Przemysław Żejmo
Harry Ferguson – brat Harriet, uzależniony od wszystkiego, asystent doktora Dreyfusa. Wypuszczony warunkowo z więzienia, obecnie mieszkający u Dealeya: Michał Wójcik
Kate Garnet – senatorka, sąsiadka rodziny Owensów: Katarzyna Michalska
Check Sullivan – dawny znajomy Harriet, maiordomus rodziny Owensów: Bartosz Gajda

Postacie, które pojawiły się w serialu edytuj

Sally – córka Jonathana
Simon Steve Mike Owens – syn Dorin i N’Jono.
Dawid Grand Dealey – syn Harriet i Franka.
Linda Owl – sekretarka i kochanka Jonathana; zwolniona przez niego, gdy zaszła z nim w ciążę.
Danny Cash – mąż Lindy.
Ruth Dealey – matka Dealeya.
Kewin – konkurent Jonathana w wyborach na kongresmena.
Kate Dealey – żona Dealeya. Zmarła po próbie samobójczej.
Jason Alweys – wspólnik Dealeya. Później przez niego zabity, gdy próbował go szantażować.
dr Harris – lekarz i przyjaciel Jonathana Owensa. Zabity przez Dealeya za niewyleczenie jego żony.
dr Lupez – naukowiec fizyki. Pracował dla Dealeya.
Paola Santini – dziennikarka, która zrobiła Jonathanowi film o jego osobie na potrzeby wyborów na kongresmena.
Jean – sekretarka Jonathana. Leciala z nim samolotem, który się rozbił.
Jakson Hamwey Junior – kongresmen z ramienia parti demokratycznej kandydujący na gubernatora.
naczelny L.A Teims – wypuszczał artykuły szkalujące Owensów.
Canelli – paparazzi, który robił m.in. zdjęcia Dorin, gdy ta odwiedziła sierociniec.
N’Jono – kochanek Dorin.
McQaild – inspektor policji. Postrzelony przez Billy’ego.
Cooler – inspektor badający sprawę postrzelenia McQailda.
Beth McQaild – żona McQailda.
Hamfrey Smetana – członek zarządu Owens Corp i adwokat Owensów.
Jenny Owen – bizneswomen i członkini zarządu Owens Corp.
Steyci Morgan – biznesmen i członek zarządu Owens Corp.
dr Dexter – były lekarz rodziny Owensów.
Woods – agent federalny badający sprawę potrącenia samochodem kobiety przez Billy’ego.
Scot – chciał pomóc za pieniądze Owensom w uciszeniu świadka, który oskarżał Billy’ego.
Herman Kerrel – płatny zabójca.
Farkel – agent federalny.
An Stuart – była dziewczyna Kena.
Alice – była dziewczyna George’a.
Chris Lawschow – dawny ukochany Harriet, który chciał się z nią ożenić.
Makarow – płatny zabójca i znajomy McPhersona.

Gościnnie edytuj

Phill Murdock – były agent FBI, który kiedyś współpracował z Harriet. Chciał namówić ją do powrotu do służby, w tej roli: Andrzej Grabowski
Mauricio – kolumbijski diler narkotyków: Piotr Pręgowski
Wolf – specjalista od uroczystości ślubnych: Marek Siudym
Karen – była nianią George’a i Billy’ego, miała doprowadzić do zgody między braćmi: Elżbieta Zapendowska
Collin – kolega Kena z czasów, kiedy był w domu dziecka: Olaf Lubaszenko
Ken – stylista, wynajęty przez Kena Heighly’ego: Robert Janowski
Pastor Bishop – miał pomóc Jonathanowi przekonać Dorin do wstrzemięźliwości w sypianiu z facetami: Stanisław Tym
Denis Lovejoy – barman, wynajęty przez George’a na wesele: Piotr Najsztub
Natasha Rusłanowa – rosyjska piosenkarka, dziewczyna George’a: Monika Richardson
Jonathan Jonatan Owens – ojciec Jonathana, Wietnamczyk, mąż Maggie: Wojciech Karolak
Stephen – barman, właściciel pewnej knajpy: Tomasz Kammel
Hiro Mamadance – specjalista w opiekowaniu się dziećmi, babysitter: Hieronim Wrona
Edward – lokaj Franka Dealeya: Tomasz Majer
Steve Ortopeda – bezdomny, przyprowadzony do Owensów przez Warrena: Andrzej Młynarczyk
Griegorij Rusłanow – ojciec Nataszy, szef mafii: Zygmunt Chajzer
Guru – guru, który odmienił Warrena: Paweł Królikowski
Specjalista od obrony – uczył obrony Dorin i McPhersona: Wiktor Zborowski
George – specjalista od odchudzania: Marcin Dorociński
Specjalista od ceremonii ślubnych – przeprowadzał próbę ślubu Dorin i Kena: Maciej Kozłowski
Paul – zawodowy porywacz dzieci: Paweł Deląg
Robert – terapeuta, który dał wzorzec ojca Kenowi: Robert Rozmus
Brown – kolega Dealeya, Johna i Jonathana z Wietnamu, być może ojciec Kena: Wojciech Mann
Lekarz – lekarz Owensów przed Dreyfusem: Dariusz Kamys
Lake – lekarz od przypadków specjalnych, sprowadzony przez doktora Dreyfusa: Jarosław Kret
Betty – przyjaciółka Harriet ze studiów: Joanna Liszowska
Chester – adoptowany przez George’a 12-latek: Andrzej Poniedzielski
Steve – znany stylista, miał pomóc Dorin i Kenowi przy zmianie wizerunku, kiedy okazało się, że odchudzająca kuracja doktora Dreyfusa przyniosła zamierzony efekt: Przemysław Saleta
Phil – jasnowidz zaproszony przez Warrena do domu Owensów, ponieważ jego umiejętności mogą pomóc w odnalezieniu Jonathana: Rafał Bryndal
Lady Pakpeth – 70-letnia staruszka zaproszona przez doktora Dreyfusa, jego była pacjentka: Agnieszka Włodarczyk
Windykator długów – próbował odebrać od Maggie pieniądze przegrane w gry hazardowe: Jacek Borkowski
Jonathan – odmłodzony po operacji plastycznej: Mateusz Borek
Waikiki Waikiki – specjalista od pojedynków, nadzorujący walkę o Harriet między George’em a Dreyfusem: Stefan Friedmann
Dyrektor szkoły – dyrektor szkoły, do której Dorin i John chcieli zapisać Kena, aby ten szybciej wyszedł z „wieku dziecięcego”: Andrzej Piaseczny
Matka przełożona – zakonnica, z którą spotyka się Dorin w sprawie wyjazdu na misje: Edyta Jungowska
Agent Tomek – agent FBI, który próbował dowiedzieć się od rodziny Owensów, gdzie ukryte jest skradzione złoto: Tomasz Raczek
Kurator – kurator Harryego: Bartłomiej Kasprzykowski
Negocjator – przyjechał aby pomóc w związku Kena i Dorin: Krzysztof Kowalewski
Olivia z biura matrymonialnego – zgłosiła się na ogłoszenie George’a z biura matrymonialnego: Hanna Śleszyńska
Inspektor policji – wyjaśnia sprawę podpalonego laboratorium Dr Dreyfusa: Adam Nowak
Pracownik opieki społecznej – przyjechała sprawdzić opiekę McPhersona nad Kenem: Marzena Rogalska
Dawna sympatia – dawna miłość Johnathana, spotkano ją w galerii i zaproszono by podniosła na duchu swoją dawną miłość: Alicja Resich-Modlińska
Menadżer – menadżer zajmujący się interesami Owensów w Wenezueli: Maciej Miecznikowski
Psychiatra – biegły psychiatra oceniający stan psychiczny Jonathana: Paweł Burczyk
Milioner – człowiek sukcesu doradzający Billy’emu w prowadzeniu biznesu: Mirosław Baka
Marszand sztuki – nauczyciel malarstwa organizujący licytację obrazu George’a: Emilian Kamiński
Komornik – komornik, który przychodzi do rodziny Owensów, by odebrać im majątek: Maciej Stuhr
Specjalista od efektów specjalnych – wpadł by pomóc George’owi w jego produkcji filmowej: Marian Opania
Bizneswoman – zaborcza bizneswoman zamierzająca wprowadzić browar czeski na rynek amerykański, przeprowadza rozmowę o pracę z Kenem (i towarzyszacą mu Dorin): Monika Dryl

Obsada głównych ról edytuj

Aktor	Rola	Status
Artur Andrus / Robert Górski / Robert Korólczyk	Jonathan Owens	od 1993
Maria Czubaszek	Maggie Mekintosz Owens	2010-2014
Marcin Wójcik / Robert Górski	Billy Owens	od 1993
Joanna Kołaczkowska	Dorin Owens	od 1993
Robert Górski / Michał Wójcik	George Owens	od 1993
Wojciech Kamiński	Ken Heighly	od 1993
Janusz Rewers	Frank Dealey	od 1993
Agnieszka Litwin	Harriet Ferguson	od 1994
Piotr Bałtroczyk	John McPherson	od 2008
Wojciech Tremiszewski / Tomasz Łupak / Mariusz Matysik	Warren Johnson	od 1993
Marek Grabie	Dr Dreyfus	od 2008
Michał Wójcik	Harry Ferguson	od 2010

Zobacz też edytuj

Zielonogórskie zagłębie kabaretowe

Przypisy edytuj

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l Jakub Jabłonka, Paweł Łęczuk: Hrabi. Duszkiem tak!. Kraków: Znak, 2019, s. 180-181. ISBN 978-83-240-7031-2.
↑ Sporadycznie niektóre wcześniejsze odcinki były emitowane przez telewizję przy okazji transmisji z przeglądów kabaretowych, np. PaKA.
↑ strona teatru. teatrpalladium.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-28)]..
↑ spadkobiercy.net – Ce site est en vente! – Portail d’informations [online], spadkobiercy.net [dostęp 2017-11-26] [zarchiwizowane z adresu 2015-09-07] .
↑ ^a ^b Jakub Jabłonka, Paweł Łęczuk: Hrabi. Duszkiem tak!. Kraków: Znak, 2019, s. 183. ISBN 978-83-240-7031-2.
↑ Jakub Jabłonka, Paweł Łęczuk: Hrabi. Duszkiem tak!. Kraków: Znak, 2019, s. 184. ISBN 978-83-240-7031-2.

Bibliografia edytuj

Archiwalna strona serialu. kabaretpotem.art.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-03-30)].
Strona serialu. spadkobiercy.net. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-30)].

[:0-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l Jakub Jabłonka, Paweł Łęczuk: Hrabi. Duszkiem tak!. Kraków: Znak, 2019, s. 180-181. ISBN 978-83-240-7031-2.

[2] Sporadycznie niektóre wcześniejsze odcinki były emitowane przez telewizję przy okazji transmisji z przeglądów kabaretowych, np. PaKA.

[3] strona teatru. teatrpalladium.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-28)]..

[4] spadkobiercy.net – Ce site est en vente! – Portail d’informations [online], spadkobiercy.net [dostęp 2017-11-26] [zarchiwizowane z adresu 2015-09-07] .

[autonazwa1-5] Jakub Jabłonka, Paweł Łęczuk: Hrabi. Duszkiem tak!. Kraków: Znak, 2019, s. 183. ISBN 978-83-240-7031-2.

[6] Jakub Jabłonka, Paweł Łęczuk: Hrabi. Duszkiem tak!. Kraków: Znak, 2019, s. 184. ISBN 978-83-240-7031-2.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]