Spaniel pikardyjski
Spaniel pikardyjski – rasa psów, należąca do grupy wyżłów (sekcja: wyżły kontynentalne, typ: „spaniel”). Podlega próbom pracy[1].
Spaniel pikardyjski na Światowej Wystawie Psów Rasowych w Poznaniu | |
Inne nazwy |
Epagneul Picard, Picardy Spaniel |
---|---|
Kraj patronacki | |
Kraj pochodzenia |
Francja[1] |
Wymiary | |
Wysokość |
55-60 cm |
Masa |
20-25 kg |
Klasyfikacja | |
FCI |
Grupa VII, Sekcja 1, |
Rys historyczny edytuj
Pies ten pochodzi z doliny Sommy w regionie Pikardii w północnej Francji. Po raz pierwszy zaprezentowany podczas paryskiej wystawy psów w 1904.
Użytkowość edytuj
Rasa ta hodowana jest w dolinie Sommy do polowań na bekasy i kaczki.
Temperament edytuj
Towarzyski, łagodny wesoły. Ceniony pies do towarzystwa. Łatwy w szkoleniu, lubi przypodobać się właścicielowi.
Zachowanie w środowisku edytuj
Żyje zgodnie z innymi psami i zwierzętami. Cierpliwy wobec dzieci. Jest czujny i zawsze zapowiada obecność obcych, a w razie konieczności gotów do obrony.
Ruch edytuj
Wymaga dużo ruchu. Wskazane, by spaniel pikardyjski miał możliwość biegania. Często lubią zabawy (np. aportowanie) i pływanie.
Budowa edytuj
Silne kończyny, czaszka szeroka i okrągła z zaznaczonym guzem potylicznym. Szeroka klatka piersiowa, szyja dobrze umięśniona. Uszy osadzone dość nisko.
Szata i umaszczenie edytuj
Włosy o średniej długości są gładkie lub lekko faliste. Czarne i białe włosy są tak przemieszane, że sierść sprawia wrażenie błękitnej. Spotyka się egzemplarze o maści szarej z czekoladowym przesianiem.
Popularność w Polsce edytuj
W Polsce rasa jest mało popularna.
Przypisy edytuj
Bibliografia edytuj
- Alain Fournier: Ilustrowana encyklopedia psów rasowych. Warszawa: Carta Blanca. Grupa Wydawnicza PWN, 2012. ISBN 978-83-7705-179-5.