Spaniel pikardyjski

Spaniel pikardyjskirasa psów, należąca do grupy wyżłów (sekcja: wyżły kontynentalne, typ: „spaniel”). Podlega próbom pracy[1].

Spaniel pikardyjski
Ilustracja
Spaniel pikardyjski na Światowej Wystawie Psów Rasowych w Poznaniu
Inne nazwy

Epagneul Picard, Picardy Spaniel

Kraj patronacki

Francja

Kraj pochodzenia

Francja[1]

Wymiary
Wysokość

55-60 cm

Masa

20-25 kg

Klasyfikacja
FCI

Grupa VII, Sekcja 1,
nr wzorca 108

Rys historyczny edytuj

Pies ten pochodzi z doliny Sommy w regionie Pikardii w północnej Francji. Po raz pierwszy zaprezentowany podczas paryskiej wystawy psów w 1904.

Użytkowość edytuj

Rasa ta hodowana jest w dolinie Sommy do polowań na bekasy i kaczki.

Temperament edytuj

Towarzyski, łagodny wesoły. Ceniony pies do towarzystwa. Łatwy w szkoleniu, lubi przypodobać się właścicielowi.

Zachowanie w środowisku edytuj

Żyje zgodnie z innymi psami i zwierzętami. Cierpliwy wobec dzieci. Jest czujny i zawsze zapowiada obecność obcych, a w razie konieczności gotów do obrony.

Ruch edytuj

Wymaga dużo ruchu. Wskazane, by spaniel pikardyjski miał możliwość biegania. Często lubią zabawy (np. aportowanie) i pływanie.

Budowa edytuj

Silne kończyny, czaszka szeroka i okrągła z zaznaczonym guzem potylicznym. Szeroka klatka piersiowa, szyja dobrze umięśniona. Uszy osadzone dość nisko.

Szata i umaszczenie edytuj

Włosy o średniej długości są gładkie lub lekko faliste. Czarne i białe włosy są tak przemieszane, że sierść sprawia wrażenie błękitnej. Spotyka się egzemplarze o maści szarej z czekoladowym przesianiem.

Popularność w Polsce edytuj

W Polsce rasa jest mało popularna.

Przypisy edytuj

  1. a b Alain Fournier: Ilustrowana encyklopedia psów rasowych. s. 286.

Bibliografia edytuj

  • Alain Fournier: Ilustrowana encyklopedia psów rasowych. Warszawa: Carta Blanca. Grupa Wydawnicza PWN, 2012. ISBN 978-83-7705-179-5.