Trylinka: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Poprawiono link do opisu patentowego i podane w nim informacje, dodano link do Commons.
Nie podano opisu zmian
Znaczniki: Wycofane Z urządzenia mobilnego Z aplikacji mobilnej Z aplikacji Android
Linia 4:
{{Commons|Category:Trylinka}}
{{Wikisłownik|trylinka}}
'''Trylinka''' – sześciokątne płyty [[beton]]owe (o wymiarach ok.: szer. 35 cm, dł. ścianki bocznej 20 cm, wys. 15 cm, 12 cm lub 8 cm) używane zazwyczaj do budowy nawierzchni [[parking]]ów, składowisk, tymczasowych dróg. Trylinka stosowana jest również do zabezpieczania i utwardzania pochyłych V nawierzchni wkopów lub nasypów. Nazwa pochodzi od nazwiska polskiego wynalazcy [[Władysław Tryliński|Władysława Trylińskiego]], któremu 24 kwietnia 1933 roku udzielono [[patent]]u nr 18323 na ''jezdnię drogową i chodniki z płyt betonowych sześciokątnych''<ref name="Patent">{{Cytuj stronę |url = https://api-ewyszukiwarka.pue.uprp.gov.pl/api/collection/e5f39bffae4f253006968ba84043870a |tytuł = Opis Patentowy Nr 18323 Jezdnia drogowa i chodniki z płyt betonowych sześciokątnych |nazwisko = Tryliński |imię = Władysław |autor link = |data = |rok = |opublikowany = uprp.gov.pl |język = pl |archiwum = http://web.archive.org/web/20230803082112/https://api-ewyszukiwarka.pue.uprp.gov.pl/api/collection/e5f39bffae4f253006968ba84043870a |zarchiwizowano = 2023-08-03 |data dostępu = 2023-08-03}}</ref>.
 
W celu zwiększenia trwałości, górna powierzchnia płyty powinna być wzmocniona [[kruszywo|kruszywem]] kamiennym. Z oryginalnej specyfikacji z 1932 roku wynika, że płyty betonowe dla jezdni powinny mieć górną powierzchnię ze szczelnie ułożonych grubszych ziarn tłucznia (6 do 8 cm) z twardego kamienia, np. [[granit]]u, [[bazalt]]u, [[kwarcyt]]u lub też może być użyty [[Kamień (frakcja)|kamień]] polny pod warunkiem starannego sortowania. Na dno formy układa się ręcznie gruby tłuczeń, który zalewa się najpierw zaprawą cementową, potem formę wypełnia się betonem z drobniejszego tłucznia. Według zastrzeżenia patentowego z 1932 roku boczne krawędzie płyt należało przed ułożeniem pokryć warstwą smoły lub asfaltu<ref name="Patent"/>.