Order Orła Białego: Różnice pomiędzy wersjami

W 1792 roku [[Stanisław August Poniatowski]] chciał nadać [[Tadeusz Kościuszko|Tadeuszowi Kościuszce]] order. Ten jednak, przez własne przekonania, miał odmówić jego przyjęcia<ref>Franciszek Rychlicki, ''Tadeusz Kościuszko i rozbiór Polski'', Kraków 1871.</ref><ref>Karol Falkenstein, ''Tadeusz Kościuszko, czyli dokładny rys jego życia'', Wrocław 1827, s. 8.</ref><ref>Jedyna znana wzmianka o nadaniu orderu w: Korespondent Warsz. nr 38 z dn. 28.07.1792 (przedruk w pracy ''Kościuszko 1893–1896'', Kościuszkowska seria wznowień, Kraków 1994, s. 39.); inne wykazy, biografie i portrety Kościuszki Orderu Orła Białego nie wykazują – zob: ''Kawalerowie i statuty Orderu Orła Białego 1705–2008'', 2008, s. 268.</ref>. W III RP jedyną dotychczas osobą, która odmówiła przyjęcia Orderu Orła Białego był [[Jerzy Giedroyc]] w 1994<ref>{{Cytuj stronę |url=http://wiadomosci.onet.pl/kiosk/historia/orla-cien,2,3330665,wiadomosc.html | tytuł=Orła cień | autor=Marek Henzler |data=2005-11-02 |data dostępu=2005-11-02}}</ref>. Od tamtej pory nikt nie zwrócił Orderu Orła Białego<ref>{{Cytuj |tytuł=Nie chciał orderu od Lecha Kaczyńskiego. Pójdą za nim następni? Najwięcej medali zwrócono Komorowskiemu |czasopismo=naTemat.pl |data dostępu=2017-11-28 |url=http://natemat.pl/164543,nie-chcial-orderu-od-lecha-kaczynskiego-pojda-za-nim-nastepni-najwiecej-medali-zwrocono-komorowskiemu |język=pl}}</ref>.