Wikipedia

Sedewakantyzm: Różnice pomiędzy wersjami

Przeglądaj historię interaktywnie
(Pokaż wszystkie zmiany oczekujące na przejrzenie)
[wersja przejrzana][wersja nieprzejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
m drobne techniczne
poszerzono treść, drobne merytoryczne
Linia 1:
{{Wikicytaty|dopełniacz=o sedewakantyzmie}}
'''Sedewakantyzm''' (od [[Łacina|łac.]] ''[[sede vacante]]'' – „przy nieobsadzonej stolicy” lub „przy pustym tronie”) – hipoteza [[teologiaTeologia|teologiczna]], według której wszystkie osoby, które [[poczetPoczet papieży|zasiadają na tronie papieskim]] od czasu śmierci [[Pius XII|Papieża Piusa XII]] w [[1958]] roku, są [[antypapieżAntypapież|antypapieżami]]ami. Istnieją także nieco starsze sedewakantystyczne opinie teologiczne, sięgające [[XIX wiek|XIX wieku]]u.
[[Plik:Sede vacante.svg|mały|Symbol Sedewakantyzmu]]
Sedewakantyzm jest jednym z ruchów, które powstały na skutek niezgody części duchowieństwa katolickiego na postanowienia [[Sobór watykański II|II soboru watykańskiego]]. Zdaniem zwolenników tezy sedewakantyzmu, soborowi i posoborowi [[papież]]e, ze względu na błędy i [[herezja|herezje]], które głosili, zanim zostali wybrani na ten urząd, nie mogli go objąć, gdyż jako heretycy znajdowali się poza Kościołem.▼
 
Zgodnie z doktryną sedewakantyzmu, wraz ze śmiercią ostatniego katolickiego papieża [[Pius XII|Piusa XII]] - dnia 9 października 1958 roku - [[Kościół katolicki|Kościół Rzymski]] został ostatecznie przejęty przez [[Wolnomularstwo|masonerię]], zaś [[Rzym]] dokonując [[Apostazja|apostazji]] przestał być stolicą świata chrześcijańskiego. Swoją tezę sedewakantyści opierają na mistycznej wizji [[Leon XIII|Papieża Leona XIII]] z roku [[Modlitwa do św. Michała Archanioła|1884]] oraz wizjach mistyków chrześcijańskich XVI-XX wieku, które przepowiadały powszechną apostazję, zgorszenie i upadek [[Papiestwo|papiestwa]], [[Duchowieństwo|duchowieństwa]] oraz [[Wierni świeccy|wiernych]].
== Zarzuty wobec Kościoła katolickiego (po II soborze watykańskim) ==▼
[[Plik:Sede vacante.svg|mały|Symbol Sedewakantyzmu - [[umbraculum]] zamiast [[Tiara|tiary]] symbolizuje nieobsadzony urząd papieski.]]
Sedewakantyści krytykują m.in. [[wolność religijna|wolność religijną]], [[ekumenizm]] oraz [[dialog międzyreligijny]]. Według nich te działania i wynikające z nich konsekwencje doktrynalne fałszują dogmatyczne definicje Kościoła Chrystusowego oraz prymatu papieskiego.▼
▲Sedewakantyzm jest jednym z ruchów, które powstały na skutek niezgody części duchowieństwa katolickiego na postanowienia [[Sobór watykański II|IISoboru soboruWatykańskiego watykańskiegoII]]. Zdaniem zwolenników tezydoktryny sedewakantyzmu, soborowi i posoborowi [[papieżPapież|papieże]]e, ze względu na błędy i [[herezjaHerezja|herezje]], które głosili, zanim zostali wybrani na ten urząd, nie mogli go objąć, gdyż jako heretycy znajdowali się poza Kościołem.
 
Kościół Rzymski po śmierci [[Pius XII|Papieża Piusa XII]] w [[1958]] roku jest nazywany przez samych sedewakantystów Antykościołem Antychrysta. Uznają oni, że zarządzany przez masonerię [[Watykan]] jest miejscem, skąd [[Antychryst]] rozpocznie swoje panowanie na [[Ziemia|Ziemi]].
Sedewakantyści oskarżają Kościół posoborowy (czyli – ich zdaniem – zaistniały w wyniku rewolucyjnych zmian Soboru Watykańskiego II), że głosi on herezję [[modernizm katolicki|modernizmu]], potępioną przez [[Pius X|św. Piusa X]] w encyklice ''[[Pascendi Dominici gregis]]'' w 1907 r. Sedewakantyści nie uznają ważności święceń kapłańskich udzielanych według [[Obrządek|rytu]] ustanowionego po II soborze watykańskim, zatem twierdzą, że Kościół posoborowy utracił [[sukcesja apostolska|sukcesję apostolską]]. Co za tym idzie, sedewakantyści nie uznają ważności [[Zwyczajna forma rytu rzymskiego|nowej mszy]], ani też sakramentów szafowanych przez posoborowych księży. Według nich nowa liturgia mszy św. – ''[[Zwyczajna forma rytu rzymskiego|Novus Ordo Missae]]'' – została sztucznie spreparowana w celu dopasowania jej do obrzędów [[Protestantyzm|protestanckich]]. Sedewakantyści swoje twierdzenia w tym zakresie opierają na ocenie danej przez [[Leon XIII|papieża Leona XIII]] w liście apostolskim ''Apostolicae curae'' z 13 września 1896 r., który stwierdził nieważność protestanckiej eucharystii oraz anglikańskich święceń.▼
 
▲== Zarzuty wobec Kościoła katolickiegoRzymskiego (po IIśmierci soborzePapieża watykańskim)Piusa XII ==
▲Sedewakantyści krytykują m.in. [[wolnośćWolność religijna|wolność religijną]], [[ekumenizm]] oraz [[dialog międzyreligijny]]. Według nich te działania i wynikające z nich konsekwencje doktrynalne fałszują dogmatyczne definicje Kościoła Chrystusowego oraz prymatu papieskiego.
 
▲Sedewakantyści oskarżają Kościółkościół posoborowy (czyli – ich zdaniem – zaistniały w wyniku rewolucyjnych zmian Soboru Watykańskiego II), że głosi on herezję [[modernizmModernizm katolicki|modernizmu]], potępioną przez [[Pius X|św. Piusa X]] w encyklice ''[[Pascendi Dominici gregis]]'' w 1907 r. Sedewakantyści nie uznają ważności święceń kapłańskich udzielanych według [[Obrządek|rytu]] ustanowionego po IISoborze soborzeWatykańskim watykańskimII, zatem twierdzą, że Kościółkościół posoborowy utracił [[sukcesjaSukcesja apostolska|sukcesję apostolską]]. Co za tym idzie, sedewakantyści nie uznają ważności [[Zwyczajna forma rytu rzymskiego|nowej mszy]], ani też sakramentów szafowanych przez posoborowych księży. Według nich nowa liturgia mszy św. – ''[[Zwyczajna forma rytu rzymskiego|Novus Ordo Missae]]'' – została sztucznie spreparowana w celu dopasowania jej do obrzędów [[Protestantyzm|protestanckich]]. Sedewakantyści swoje twierdzenia w tym zakresie opierają na ocenie danej przez [[Leon XIII|papieża Leona XIII]] w liście apostolskim ''Apostolicae curae'' z 13 września 1896 r., który stwierdził nieważność protestanckiej eucharystii oraz anglikańskich święceń.
 
Sedewakantyści krytykują również [[Bractwo Kapłańskie Świętego Piusa X|Bractwo Świętego Piusa X]] za, jak twierdzą, ustępliwość, niekonsekwencję i niespójność logiczno-teologiczną, gdyż uznaje ono papieża, twierdząc jednocześnie, iż ten się myli.
 
Sedewakantyzm podzielony jest na kilkadziesiąt ruchów. Z sedewakantyzmu wyłoniło się wiele ruchów uznających różnych [[antypapieżAntypapież|antypapieży]]y (m.in. [[Clemente Domínguez y Gómez|Grzegorz XVII]], [[Lucian Pulvermacher|Pius XIII]]). Zwolennicy antypapieży określani są mianem [[Konklawizm|konklawistów]].{{zobacz kategorię|Sedewakantyści}}
{{zobacz kategorię|Sedewakantyści}}
 
== Zobacz też ==
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/wiki/Sedewakantyzm”