Ludwik Karaffa-Korbut: Różnice pomiędzy wersjami

|miejsce urodzenia = [[:be:Севярыны|Seweryny]]

'''Ludwik Karaffa-Korbut''' (ur. [[14 maja]] [[1895]]{{Refn|Zarządzeniem Kierownika Ministerstwa Spraw Wojskowych, opublikowanym w dniu 1 czerwca 1935 r., nastąpiło sprostowanie nazwiska i daty urodzenia tego oficera - z „Karaffa-Korkut ur. 14.5.1895 r.” - na „Karafa-Korbut ur. 13.5.1895 r.”{{odn|Dziennik Personalny MSWojsk.|loc=Nr 8 z 1 VI 1935, s. 57}}.|grupa = uwaga}} w [[Seweryny:be:Севярыны|Sewerynach]], zm. [[8 września|8]]/[[9 września]] [[1939]] pod [[Iłża|Iłżą]]) – [[major]] [[Piechota II RP|piechoty]] [[Wojsko Polskie (II RP)|Wojska Polskiego]].

Urodził się 1 lub 14{{odn|Rocznik Oficerski|1928|s=199}}{{odn|Rocznik Oficerski|1932|s=37}} maja 1895 w [[:be:Севярыны|Sewerynach]], [[Powiat słucki|pow. słucki]], jako syn Józefa<ref>{{Cytuj |tytuł = Wojskowe Biuro Historyczne |data dostępu = 2020-12-15 |opublikowany = wbh.wp.mil.pl |url = https://wbh.wp.mil.pl/pl/skanydetale_wyszukiwarka_bazy_personalne/76419/}}</ref>. Ukończył szkołę średnią. Podczas [[I wojna światowa|I wojny światowej]] służył w szeregach [[Armia Imperium Rosyjskiego|Armii Imperium Rosyjskiego]], a od listopada 1917 w [[I Korpus Polski w Rosji|I Korpusie Polskim w Rosji]]. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego. Awansowany kolejno do stopnia [[podporucznik]]a i [[porucznik]]a. Uczestniczył w [[Wojna polsko-bolszewicka|wojnie polsko-bolszewickiej]]. Został awansowany do stopnia [[Kapitan (ranga)|kapitana]] piechoty ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919{{odn|Rocznik Oficerski|1923|s=421}}{{odn|Rocznik Oficerski|1924|s=365}}{{odn|Rocznik Oficerski|1928|s=199}}. Na przełomie lat 20./30. był oficerem [[19 Pułk Piechoty Odsieczy Lwowa|19 pułku piechoty]] we [[Lwów|Lwowie]]{{odn|Rocznik Oficerski|1923|s=179}}{{odn|Rocznik Oficerski|1924|s=168}}{{odn|Rocznik Oficerski|1928|s=35}}. Został awansowany do stopnia [[major]]a piechoty ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1930{{odn|Rocznik Oficerski|1932|s=37}}. Przy lwowskim pułku pełnił funkcję komendanta obwodowego [[Przysposobienie Wojskowe|Przysposobienia Wojskowego]]<ref>{{Cytuj pismo | tytuł = Wieści z Sokala | czasopismo = [[Gazeta Lwowska (1810–1939)|Gazeta Lwowska]] | strony = 4 | data = Nr 112 z 16 maja 1931 | url = http://www.jbc.bj.uj.edu.pl/dlibra/plain-content?id=43139}}</ref>. Od 1931 był oficerem [[64 Pomorski Pułk Strzelców Murmańskich|64 pułku piechoty]] w [[Grudziądz]]u{{odn|Rocznik Oficerski|1932|s=598}}, w którym zajmował stanowisko dowódcy batalionu, [[kwatermistrz]]a, a od 1937 – II zastępcy dowódcy pułku.