Sphaerocera curvipes

	Sphaerocera curvipes
	Latreille, 1805
	; Samiec
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	owady
Rząd	muchówki
Podrząd	muchówki krótkoczułkie
Infrarząd	muchówki łękoryse
Nadrodzina	Sphaeroceroidea
Rodzina	Sphaeroceridae
Podrodzina	Sphaerocerinae
Rodzaj	Sphaerocera
Gatunek	Sphaerocera curvipes
Synonimy
	Lordatia cadaverina Robineau-Desvoidy, 1830; Lordatia merdarum Robineau-Desvoidy, 1830; Lordatia necrophaga Robineau-Desvoidy, 1830; Lordatia stercoraria Robineau-Desvoidy, 1830; Borborus obtusus Meigen, 1835; Borborus opacus Meigen, 1835;
	Lordatia cadaverina Robineau-Desvoidy, 1830; Lordatia merdarum Robineau-Desvoidy, 1830; Lordatia necrophaga Robineau-Desvoidy, 1830; Lordatia stercoraria Robineau-Desvoidy, 1830; Borborus obtusus Meigen, 1835; Borborus opacus Meigen, 1835;
	Multimedia w Wikimedia Commons

Sphaerocera curvipes – gatunek muchówki z rodziny Sphaeroceridae i podrodziny Sphaerocerinae.

Gatunek ten opisany został w 1805 roku przez Pierre’a André Latreille’a^[1].

Muchówka o ciele długości około 3 mm. Tułów jej cechuje brak ząbków na tylnym brzegu tarczki oraz krótko owłosione, pozbawione guzków śródplecze i sternopleury. Odnóża tylnej pary mają nieco zgrubiałe golenie i zakrzywione, kolcowate szczecinki na spodzie nasadowych członów stóp, a u samców ponadto silnie nabrzmiałe uda. Przednie odnóża mają stopy ubarwione w całości czarno^[2].

Gatunek kosmopolityczny^[1]^[2].

Przypisy edytuj

↑ ^a ^b Sphaerocera curvipes. [w:] Fauna Europaea [on-line]. [dostęp 2018-06-28].
↑ ^a ^b E.P. Narchuk: Family Sphaeroceridae. W: Keys to The Insects of The European Part of The USSR vol. V Diptera and Siphonaptera part II. G.J. Bei-Bienko, George C. Steyskal (red.). Leiden, New York, København, Köln: E.J. Brill, 1989.

[fe-1] Sphaerocera curvipes. [w:] Fauna Europaea [on-line]. [dostęp 2018-06-28].

[Narchuk-2] E.P. Narchuk: Family Sphaeroceridae. W: Keys to The Insects of The European Part of The USSR vol. V Diptera and Siphonaptera part II. G.J. Bei-Bienko, George C. Steyskal (red.). Leiden, New York, København, Köln: E.J. Brill, 1989.

[1]

[2]