Wikipedia

Spotkanie w nocy

Spotkanie w nocy (ang. Meeting at Night) – wiersz Roberta Browninga opublikowany po raz pierwszy w 1845 roku w zbiorze zatytułowanym Dramatic Romances and Lyrics. Pierwotnie wiersz ten stanowił część dylogii Night and Morning, dopiero w późniejszych wydaniach poeta zatytułował obie części Meeting at Night i Parting at Morning[1].

Wiersz Spotkanie w nocy w antologii poezji angielskiej Waltera Thornbury'ego z 1867 roku.

Treść edytuj

Wiersz opisuje drogę, jaką jedno z kochanków przebywa, by spotkać się z drugim. Ponieważ podmiot mówiący utożsamia się z poetą, uważa się, że osobą podróżującą jest mężczyzna, choć w tekście angielskim nie ma wykładników rodzajowych[2].

The grey sea and the long black land;
And the yellow half-moon large and low;
And the startled little waves that leap
In fiery ringlets from their sleep,
As I gain the cove with pushing prow,
And quench its speed i' the slushy sand.
Then a mile of warm sea-scented beach;
Three fields to cross till a farm appears;
A tap at the pane, the quick sharp scratch
And blue spurt of a lighted match,
And a voice less loud, thro' its joys and fears,
Than the two hearts beating each to each!

Wersyfikacja edytuj

Utwór składa się z dwóch strof sześciowersowych o rzadko spotykanym, lustrzanym układzie rymów abccba deffed[3]. Taka sekwencja współbrzmień została najprawdopodobniej przejęta z literatury włoskiej, gdzie sonety rymują się niekiedy abbaabba cdeedc[4]. Taki układ wykorzystywał czasem Dante Alighieri. W Polsce stosował go w Setniku rymów duchownych obficie czerpiący z poezji włoskiej Sebastian Grabowiecki[5]. Wiersz jest toniczny, czteroakcentowy. W pierwszej strofie można zaobserwować wyrazistą instrumentację głoskową, polegającą na nasyceniu tekstu spółgłoską [l], nadająca mu walor eufoniczny. Występują też aliteracje na [p] i [s].

 
Sanro Botticelli, Portret Dantego Alighieri.

Obrazowanie edytuj

Nowatorstwo wiersza Meeting at Night polega na śmiałym, skrótowym operowaniu obrazem, co podkreśla Stanisław Barańczak[6]. Browning używa głównie rzeczowników. Zwraca przy tym uwagę na szczegóły, jak zapalenie zapałki i towarzyszący mu charakterystyczny dźwięk. Tego typu obrazowanie o wiele później legło u podstaw imagizmu[7]. Zastosowana przez Browninga metoda polega na sugerowaniu czytelnikowi uczuć i doznań bohaterów bez mówienia o nich wprost. W tym wierszu, ewidentnie należącym do nurtu poezji miłosnej, poeta w ogóle nie używa słowa love (miłość)[8]. Istnieje wiele interpretacji tego wiersza[9]. Niektóre z nich są dostępne w Internecie[10].

 
Księżycowa noc na morzu. Obraz Archipa Kuindżego (ok. 1910)

Przekłady edytuj

Wiersz Browninga należy do najczęściej tłumaczonych utworów poety. W Polsce przekładali go Jan Kasprowicz[11], Jerzy Pietrkiewicz[12], Juliusz Żuławski[13], Stanisław Barańczak[14] i Wiktor Jarosław Darasz[15]. Nasi tłumacze posługiwali się różnymi rodzajami wiersza, ale zgodnie zachowywali charakterystyczny schemat rymów.

Przypisy edytuj

  1. ↑ Zobacz The poems of Robert Browning. With an Introduction and Bibliography by Dr Tim Cook, Wordsworth Editions, Ware, 1994, s. 1018.
  2. ↑ W pierwszej zwrotce pojawia się zaimek I (ja), który nic nie mówi o płci, a w drugiej zwrotce brak zaimków odnoszących się do osób.
  3. ↑ Joseph Berg Esenwein, Mary Eleanor Roberts, The art of versification, Springfield, 1920, s. 120.
  4. ↑ Dante użył schematu cdeedc w sonecie Piangete, amanti, poi che piange Amore z cyklu Vita nuova: Audite quanto Amor le fece orranza,/ch’io ’l vidi lamentare in forma vera/sovra la morta imagine avvenente;/e riguardava ver lo ciel sovente,/ove l’alma gentil già locata era,/che donna fu di sì gaia sembianza.
  5. ↑ Mirosława Hanusiewicz: Świat podzielony. O poezji Sebastiana Grabowieckiego. Lublin: Fundacja Jana Pawła II – Redakcja wydawnictw Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, s. 133. ISBN 83-228-0350-8.
  6. ↑ Od Chaucera do Larkina. 400 nieśmiertelnych wierszy 125 poetów anglojęzycznych z 8 stuleci, Kraków 1993, s. 328.
  7. ↑ imagizm, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2016-10-06].
  8. ↑ Victorian Era: October 2014 [online], victorian-poetry.bloomyebooks.com [dostęp 2020-07-09].
  9. ↑ Acep Heri Rizal: A Figurative Language and Imagery Analysis on Robert Browning Poems. repository.uinjkt.ac.id. [dostęp 2016-10-06]. (ang.).
  10. ↑ Lihua Zhang: Double Vision in Browning’s Meeting at Night and Parting at Morning. academypublication.com. [dostęp 2016-10-06]. (ang.).
  11. ↑ Poeci angielscy. Wybór poezyi, Lwów 1907.
  12. ↑ Jerzy Pietrkiewicz, Antologia liryki angielskiej 1300-1950, Warszawa 1987, 1997.
  13. ↑ Robert Browning, Poezje wybrane, tłum. Juliusz Żuławski, Warszawa 1969.
  14. ↑ Miłość jest wszystkim, co istnieje. 300 najsławniejszych angielskich i amerykańskich wierszy miłosnych. Poznań 1992; Od Chaucera do Larkina. 400 nieśmiertelnych wierszy 125 poetów anglojęzycznych z 8 stuleci, Kraków 1993
  15. ↑ Fraza, 3/2001.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Spotkanie_w_nocy&oldid=73603046”