Squonk
 |
Ten artykuł dotyczy stworzenia, którego istnienia nie potwierdza współczesna zoologia. |
Squonk – legendarny potwór mieszkający w lasach choinowych w północnej Pensylwanii[1][2]. Legenda o squonkach pochodzi najprawdopodobniej z XIX w., z czasów świetności pensylwańskiego przemysłu drzewnego[potrzebny przypis].
| Pierwsze doniesienia | |
|---|---|
| Oficjalny status | |
| Miejsce rzekomego występowania | |
| Proponowana nazwa łacińska |
Lacrimacorpus dissolvens |
Najstarsza[potrzebny przypis] znana pisemna wzmianka o squonkach pochodzi z książki Williama T. Coksa z 1910 r., traktującej o mitycznych potworach (tytuł oryginału: "Fearsome creatures of the lumberwood").
Według legendy squonk jest bardzo brzydki. Jego skóra wygląda na chorą, jest pokryta brodawkami i wypryskami[1][2]. Dlatego squonk ukrywa się przed ludzkim wzrokiem[potrzebny przypis]. Myśliwi, którzy próbowali go złapać, twierdzą, że przyparte do muru squonki potrafią całkowicie zmienić się w kałużę łez i bąbelków. Niejaki J.P.Wentling złapał jednego i niósł go w torbie. Torba nagle zrobiła się lżejsza- ze smutnego zwierzątka została już tylko ciecz[1].
Nazwa gatunkowa squonka, Lacrimacorpus dissolvens[1][2], wywodzi się od łacińskich słów "łza", "ciało" i "znikać".
Zainspirowany stworzeniem zespół Genesis nagrał utwór Squonk i zamieścił go na płycie A Trick of the Tail z 1976 roku[3].