Stalag 331
Stalag 331 – niemiecki obóz jeniecki okresu II wojny światowej.
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | |
| Rozformowanie | |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | |
| Podległość | |
Wiosną 1941 roku w I Okręgu Wojskowym powołano komendę obozu. Do pełnienia służby wartowniczej skierowano z Pasłęka do Dłutowa 1 batalion strzelców krajowych[1]. Komenda obozu mieściła się w Jeżach. Z polecenia Urzędu Policji Państwowej sekretarz kryminalny oraz dwaj jego podwładni z Pisza, starszy asystent Zühlke i asystent kryminalny Lemke, dokonywali selekcji jeńców. Pierwszą egzekucję na 120 jeńcach wykonano na przełomie sierpnia i września 1941 niedaleko Wincenty. Dokonała jej 1 kompania 13 rezerwowego batalionu policji z Pisza. W październiku rozstrzelano kolejną grupę 51 jeńców. Zorganizowano jeszcze trzecią egzekucję[2].
W październiku 1941 roku przebywało w obozie około 5000 osób. Jesienią 1941 w Łysym założono filię obozu[2]. W listopadzie w obozie wybuchła epidemia tyfusu. W lutym 1942 roku zapadła decyzja o likwidacji obozu. Liczba ofiar stalagu 339 wynosi około 4000 osób[3].
Przypisy edytuj
- ↑ Lietz 1982 ↓, s. 109.
- ↑ a b Lietz 1982 ↓, s. 110.
- ↑ Lietz 1982 ↓, s. 112.
Bibliografia edytuj
- Zygmunt Lietz: Obozy jenieckie w Prusach Wschodnich 1939-1945. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1982. ISBN 83-11-06814-3.