Stalag II D
Stalag II D Stargard niemiecki obóz jeniecki na terenie Stargardu (niem. Stargard/Pomm.; dziś Stargard) funkcjonujący od września 1939 do lutego 1945. Następnie do dnia dzisiejszego Zakład Karny Stargard.
| |
| Typ | |
|---|---|
| Odpowiedzialny | |
| Rozpoczęcie działalności |
1939 |
| Zakończenie działalności |
25 lutego 1945(dts) |
| Miejsce | |
| Narodowość więźniów | |
| Wyzwolony przez | |
| Upamiętnienie | |
Położenie na mapie Rzeszy Niemieckiej  | |
| 53,32°N 14,98°E/53,320000 14,980000 | |
Kalendarium edytuj
- obóz został założony na militarnym terenie treningowym we wrześniu 1939. Uwięziono w nim polskich żołnierzy w celu uniemożliwienia im udziału w kampanii wrześniowej. Żołnierze z Kaszub byli w tym obozie po kampanii wrześniowej. Przez pierwszych kilka miesięcy żyli na otwartej przestrzeni albo w namiotach, podczas bardzo ostrej zimy zbudowano drewniane i ceglane baraki.
- w maju i czerwcu 1940 przywieziono francuskich i belgijskich żołnierzy wziętych do niewoli podczas bitwy o Francję.
- latem 1941 roku przetransportowano radzieckich jeńców pojmanych podczas planu Barbarossa.
- po włoskiej kapitulacji we wrześniu i październiku 1943 przywieziono jeńców włoskich.
- W 1942 utworzono w obozie grupę składającą się z ok. 450 jeńców jugosłowiańskich, którzy zostali skierowani do prac kolejowych w Szczecinie, następnie wysłano ich do obozu w Norwegii.
- w sierpniu 1942 dowieziono kanadyjskich żołnierzy wziętych do niewoli podczas rajdu na Dieppe.
- w połowie marca 1945 obóz został wyzwolony przez Armię Czerwoną.
Ewakuacja i przesiedlenie edytuj
25 lutego 1945 większość z więźniów była zmuszona do ucieczki na zachód przed radziecką ofensywą, zanim zostali uwolnieni przez sprzymierzone wojsko w kwietniu 1945.
Warunki życia edytuj
Warunki życia w obozie, szczególnie dla niższych stopniem więźniów, były tu znacznie lepsze niż w stalagach południowych. Pracujący w gospodarstwach rolniczych jeńcy mieli możliwość otrzymywania lepszego pożywienia.