Stanisław Dobrogoyski
Stanisław Dobrogoyski (ur. 1818, zm. 22 kwietnia 1863) – polski powstaniec, kapitan armii rosyjskiej, uczestnik wojny krymskiej i powstania styczniowego.
| kapitan | |
| Data urodzenia |
1818 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
1863 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki |
Smoleński pułk piechoty |
| Stanowiska |
dowódca batalionu |
| Główne wojny i bitwy | |
Stanisław Dobrogoyski jako syn powstańca z 1794 r. i członka Towarzystwa Patriotycznego zesłanego z rozkazu cara na katorgę został zabrany rodzicom i oddany do korpusu kadetów. Tam po odkryciu jego nieprzeciętnych zdolności został skierowany do Akademii Wojennej w Petersburgu, którą ukończył z wynikiem celującym. Po kampanii krymskiej i awansie na kapitana pomimo że nie znał mowy polskiej został członkiem polskiego rewolucyjnego koła w którym działali Zygmunt Sierakowski i Zygmunt Padlewski. Utrzymywał też kontakt z Komitetem Centralnym stronnictwa czerwonych.
Z końcem 1862 r. został dowódcą batalionu w smoleńskim pułku piechoty stacjonującym w rejonie Kielc. Po wybuchu powstania styczniowego podjął próbę przejścia na stronę powstańców wraz z całym dowodzonym batalionem. Kiedy plan nie powiódł się przeszedł na stronę powstańców jedynie wraz z chorążym Romanem Bocheńskim. W powstaniu walczył pod rozkazami Dionizego Czachowskiego. Poległ 22 kwietnia 1863 r. w bitwie pod Stefankowem prowadząc do ataku swoją kompanią i kosynierów[1].
Przypisy edytuj
- ↑ Łossowski 1969 ↓, s. 259,260,261,.
Bibliografia edytuj
- Piotr Łossowski: Żołnierze minionych lat. Warszawa: 1969.