Stanisław Gabryl

polski dziennikarz

Stanisław Gabryl (ur. 1916 w Kętach, zm. 20 października 1979 w Warszawie) – polski nauczyciel, poseł na Sejm PRL I i II kadencji (1952–1961).

Stanisław Gabryl
Data i miejsce urodzenia

1916
Kęty

Data i miejsce śmierci

20 października 1979
Warszawa

Poseł II kadencji Sejmu PRL
Okres

od 20 lutego 1957
do 20 lutego 1961

Przynależność polityczna

Stronnictwo Demokratyczne

Odznaczenia
Order Sztandaru Pracy II klasy Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Medal 30-lecia Polski Ludowej
Grób Stanisława Gabryla na cmentarzu komunalnym Północnym w Warszawie

Życiorys edytuj

Przed wojną ukończył Gimnazjum Humanistyczne w Bielsku oraz Wyższą Szkołę Dziennikarską w Warszawie. Studiował również filologię polską na Uniwersytecie Warszawskim. W latach 30. pracował jako dziennikarz, działał politycznie w Związku Polskiej Młodzieży Demokratycznej. We wrześniu 1939 walczył w Robotniczych Batalionach Obrony Warszawy. W czasie II wojny światowej przebywał na Podlasiu, nauczał w gimnazjach Żółkiewskiego i Prusa w Siedlcach. Zatrudnił się również jako pomocnik ślusarza i urzędnik Zarządu Miejskiego. Walczył w Armii Krajowej.

Po zakończeniu działań wojennych na Lubelszczyźnie zasiadał w zarządzie miejskim jako ławnik (1944–1946), kontynuował również pracę nauczyciela. W 1946 został radnym Powiatowej Rady Narodowej. W tym samym roku znalazł się w Radzie Naczelnej Stronnictwa Demokratycznego (rok później zasiadł w Centralnym Komitecie). Od 1946 do 1948 posłował do Wojewódzkiej Rady Narodowej w Lublinie (członek Prezydium). Po przeniesieniu się na Pomorze zasiadał w WRN w Gdańsku (1952–1955). Działał w spółdzielczości. Był członkiem Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Radzieckiej oraz Towarzystwa Krzewienia Kultury Świeckiej.

W 1952 uzyskał mandat posła na Sejm PRL I kadencji z okręgu Gdynia. Zasiadał w Komisji Obrotu Towarowego. W 1957 wszedł w skład Sejmu II kadencji w okręgu Jasło. Był wiceprzewodniczącym Komisji Handlu Wewnętrznego. Był zastępcą przewodniczącego Komitetu Drobnej Wytwórczości (1958–1968). Stał na czele redakcji "Zeszytów Historyczno-Politycznych SD". Udzielał się na niwie partyjnej: sprawował funkcję sekretarza Wojewódzkich Komitetów SD w Lublinie, Gdańsku i Rzeszowie. Był wiceprzewodniczącym Stołecznego Komitetu SD w warszawie (1959–1968) oraz przewodniczącym Wojewódzkiego Komitetu tamże (1969–1972). Kierował Wydziałem Społeczno-Zawodowym Centralnego Komitetu SD. Zasiadał w Centralnej Komisji Rewizyjnej.

Żonaty, miał córkę i syna. Zmarł w 1979. Został pochowany na cmentarzu komunalnym Północnym w Warszawie.

Odznaczenia edytuj

Odznaczony m.in. Orderem Sztandaru Pracy II klasy, Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi, Medalem Zwycięstwa i Wolności 1945 oraz 30-lecia Polski Ludowej. Zasłużony członek SD.

Bibliografia edytuj

  • Henryk Wosiński, Stronnictwo Demokratyczne w Polsce Ludowej. Cz. 3: Udział Stronnictwa w pracach parlamentu PRL w latach 1944–1968 (red. Wiktoria Beczek), Warszawa 1969, str.
  • Janusz Wrona, Zależni czy suwerenni?: Stronnictwo Demokratyczne w województwie lubelskim 1944–1975, Lublin 1998, str. 304–305 (nota biograficzna; tu podana błędna data śmierci: 1981)
  • "Kurier Polski", nr 226 z 22 października 1979, str. 2 (nekrologi)
  • Stanisław Gabryl, "Kurier Polski", nr 228 z 24 października 1979, str. 2 (wspomnienie)
  • Strona sejmowa posła II kadencji