Stanisław Malczewski (1787–1813)
Stanisław Malczewski (ur. 11 września 1787 w Purze w Galicji, poległ 19 października 1813 w bitwie pod Lipskiem).
| pułkownik | |
| Data i miejsce urodzenia |
11 września 1787 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1806-1813 |
| Siły zbrojne | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
  
| |
Do jazdy polskiej wstąpił 20 grudnia 1806, gdzie błyskawicznie awansował. Kapralem został mianowany 2 kwietnia 1807, wachmistrzem 13 kwietnia, starszym wachmistrzem 3 maja, podporucznikiem 2 czerwca 1807, a po przejściu do pułku piechoty Księstwa Warszawskiego, w dniu 16 lipca 1807 został mianowany porucznikiem. W dniu 1 lutego 1808 odznaczony został krzyżem kawalerskim Virtuti Militari i otrzymał awans na kapitana w dniu 29 marca 1808. Od 8 września 1808 r. służył w sztabie 2. Dywizji Księstwa Warszawskiego pod dowództwem Józefa Zajączka.
Lata 1809-1812 edytuj
10 stycznia 1809 został skierowany do Francji z batalionem marsz. dla Legii Nadwiślańskiej. Po przybyciu 19 lutego i zdaniu batalionu w zakładzie (depôt) w Sedanie, poprosił 6 marca 1809 o przyjęcie do sztabu wojska francuskiego. Po kilku dniach, został przydzielony 14 marca do sztabu francuskiej Armii Niemiec, gdzie pełnił służbę jako oficer Księstwa Warszawskiego. W dniu 31 maja został mianowany szefem batalionu, a w dniu 15 czerwca 1809 został mianowany kawalerem Legii Honorowej.
Dekret z 4 marca 1810 stanowił, że ma pełnić służbę przy sztabie marszałka marszałka Berthiera jako szef batalionu Księstwa Warszawskiego na żołdzie francuskim.
Był dwukrotnie wysyłany do Hiszpanii z misją od sztabu do marszałka Soulta przed bitwą pod Albuerą (16 maja) oraz do marszałka Sucheta po zajęciu Walencji (10 stycznia 1812).
9 marca 1812 Mianowany szefem batalionu francuskiego, z przydziałem do sztabu głównego Wielkiej Armii.
Od dnia 23 sierpnia 1812 r. dowódca 2 Pułku Piechoty Legii Nadwiślańskiej po płk. Chłusowiczu. Brał udział w następujących bitwach: bitwa pod Borodino (Możajskiem) (7 września), pod Tarutino (pod Winkowem) (4 październik), bitwa nad Berezyną (28 listopada 1812).
Kampania 1813 edytuj
Od dnia 11 lipca 1813 dowódca Pułku Piechoty Nadwiślańskiej (stworzonego z pozostałych Pułków Piechoty Legii Nadwiślańskiej). W tym też dniu został mianowany oficerem francuskiej Legii Honorowej.
W bitwie pod Lipskiem towarzyszył księciu Józefowi Poniatowskiemu, gdy ten prowadził atak przeciwko Prusakom. Stanisław Malczewski poległ w bitwie pod Lipskiem na skutek zdrady wojsk badeńskich.
Bibliografia edytuj
- Marian Kujawski, Z bojów polskich w wojnach napoleońskich, Maida – Somosierra – Fuengirola – Albuera, Nakł. Polskiej Fundacji Kulturalnej, Londyn 1967;
- Marian Kukiel, Dzieje oręża polskiego w epoce napoleońskiej 1795-1815, Poznań 1912.
Linki zewnętrzne edytuj
- Bitwa pod Lipskiem – artykuł w portalu Konflikty Zbrojne. konflikty.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-08-31)].
- Bitwa pod Lipskiem – "Bitwa Narodów". web2.airmail.net. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-08-10)].