Stanisław Piotrowski (1849–1919)

polski ekonomista, prawnik, socjolog

Stanisław Piotrowski (ur. 14 września 1849 w Warszawie, zm. 14 września 1919 tamże[1]) – polski ekonomista, prawnik i socjolog.

Stanisław Piotrowski
Data i miejsce urodzenia

14 września 1849
Warszawa

Data i miejsce śmierci

14 września 1919
Warszawa

Zawód, zajęcie

ekonomista, prawnik, socjolog

Alma Mater

Szkoła Główna Warszawska

Życiorys edytuj

Ukończył prawo w Szkole Głównej Warszawskiej. W 1871 uzyskał na Uniwersytecie Warszawskim stopień kandydata praw, po czym pracował jako urzędnik w banku, a następnie jako księgowy w dyrekcji Kolei Nadwiślańskiej w Petersburgu. W latach 1878–1888 pracował jako naczelnik w warszawskim Wydziale Kontroli Rozchodów, w latach 1892–1896 jako dyrektor wystawy w Muzeum Przemysłu i Rolnictwa w Warszawie, a następnie jako kierownik warszawskiego biura towarzystwa ubezpieczeń Jakor, członek zarządów cukrowni Młodzieszyn i Krasiniec oraz warszawskiego towarzystwa akcyjnego Fluid[1].

Po 1888 podjął pracę naukową. W swoich oraz tłumaczonych przez siebie z innych języków pracach krytykował poglądy Karla Marxa. Interesowała go też polityka gospodarcza, a także problematyka socjologiczna[1].

Twórczość edytuj

  • „K. Marxa teorja wartości: studjum ekonomiczne” (1891)
  • „Syndykaty przemysłowe: studjum ekonomiczne” (1893)
  • „Wspólna własność ziemska w gminie wielkorosyjskiej: studyum ekonomiczno-społeczne” (1902)
  • „Wywłaszczenie przedsiębiorcy” (1906)
  • „Bezrobocie powszechne: studyum” (1906)
  • „Strajk mularski i wartość pracy” (1906)
  • „Dyktatura proletarjatu” (1907)
  • „Praca i zarobki” (1914)
  • „Szkice socjologiczne” (1930)

Przypisy edytuj

  1. a b c Polski Słownik Biograficzny t. 26. [dostęp 2021-01-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-01-21)].

Linki zewnętrzne edytuj