Stanisław Szober

Stanisław Szober
Data i miejsce urodzenia	6 listopada 1879 ; Warszawa
Data i miejsce śmierci	29 sierpnia 1938 ; Warszawa
Miejsce spoczynku	cmentarz Powązkowski w Warszawie
Narodowość	polska
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Cytaty w Wikicytatach

Stanisław Józef Leonard Szober (ur. 6 listopada 1879 w Warszawie, zm. 29 sierpnia 1938 tamże) – polski językoznawca i pedagog, leksykograf.

Życiorys edytuj

W 1898 zdał maturę. Studia ukończył w 1903. Od 1903 pracował jako nauczyciel w szkołach Warszawy (np. gimnazjum im. Stanisława Staszica, seminarium im. Stanisława Konarskiego). W 1909 uzyskał tytuł naukowy odpowiadający habilitacji na uniwersytecie w Moskwie. Wykładowca języka polskiego na Wydziale Humanistycznym Towarzystwa Kursów Naukowych w Warszawie (1907-1908, 1912-1918)^[1].

Jako ochotnik służył w 201 pułku artylerii polowej. Był pracownikiem Komisji Słownikowej Tymczasowej Rady Stanu^[2]. Od 1919 do 1929 był profesorem Uniwersytetu Warszawskiego wykładając język polski. W 1929 został kierownikiem Katedry Językoznawstwa Indoeuropejskiego.

Należał do Towarzystwa Naukowego Warszawskiego. Był prezesem Towarzystwa Krzewienia Poprawności i Kultury Języka. Współpracował z Towarzystwem Popierania Polskiej Twórczości Literackiej. W 1938 został członkiem Polskiej Akademii Umiejętności. Autor „Słownika ortoepicznego” (1937), w późniejszych wydaniach (pod redakcją Witolda Doroszewskiego) pod nazwą „Słownik poprawnej polszczyzny” (1958).

Zmarł 29 sierpnia 1938. Został pochowany 1 września 1938 na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 177 wprost-1/2-4/5)^[3]. Pogrzeb prowadził ks. prof. Jan Stawarczyk^[4].

Materiały archiwalne Stanisława Szobera znajdują się w PAN Archiwum w Warszawie pod sygnaturą III-69^[5].

Upamiętnienie edytuj

Od 25 października 1976 r. naukowiec jest patronem ulicy na terenie obecnej dzielnicy Bemowo w Warszawie^[6].

Przypisy edytuj

↑ Dziesięciolecie Wolnej Wszechnicy Polskiej TKN: sprawozdanie z działalności Towarzystwa Kursów Naukowych, 1906-1916, opracowali Ryszard Błędowski, Stanisław Orłowski, Henryk Mościcki, Warszawa 1917, s.130, Podkarpacka BC – wersja elektroniczna
↑ Włodzimierz Suleja, Tymczasowa Rada Stanu, Warszawa 1998, s. 220.
↑ Cmentarz Stare Powązki: KSAWERY KOISIEWICZ, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-05-15] .
↑ Pogrzeb ś.p. prof. Stanisława Szobera. „Warszawski Dziennik Narodowy”, s. 8, nr 240 z 2 września 1938.
↑ Spis inwentarzy, Polska Akademia Nauk Archiwum w Warszawie, [dostęp 2024-02-23]
↑ Uchwała nr 28 Rady Narodowej Miasta Stołecznego Warszawy z dnia 25 października 1976 r. w sprawie nadania nazw ulicom, Dziennik Urzędowy Rady Narodowej m.st. Warszawy, Warszawa, dnia 31 grudnia 1976 r., nr 23, poz. 127, s. 2.

Bibliografia edytuj

Stanisław Szober – czołowy uczony polski nie żyje. „Gazeta Lwowska”, s. 2, nr 197 z 1 września 1938.
Szober Stanisław. Edukateria.pl. [dostęp 2012-07-19].

Linki zewnętrzne edytuj

[1] Dziesięciolecie Wolnej Wszechnicy Polskiej TKN: sprawozdanie z działalności Towarzystwa Kursów Naukowych, 1906-1916, opracowali Ryszard Błędowski, Stanisław Orłowski, Henryk Mościcki, Warszawa 1917, s.130, Podkarpacka BC – wersja elektroniczna

[2] Włodzimierz Suleja, Tymczasowa Rada Stanu, Warszawa 1998, s. 220.

[3] Cmentarz Stare Powązki: KSAWERY KOISIEWICZ, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-05-15] .

[4] Pogrzeb ś.p. prof. Stanisława Szobera. „Warszawski Dziennik Narodowy”, s. 8, nr 240 z 2 września 1938.

[5] Spis inwentarzy, Polska Akademia Nauk Archiwum w Warszawie, [dostęp 2024-02-23]

[6] Uchwała nr 28 Rady Narodowej Miasta Stołecznego Warszawy z dnia 25 października 1976 r. w sprawie nadania nazw ulicom, Dziennik Urzędowy Rady Narodowej m.st. Warszawy, Warszawa, dnia 31 grudnia 1976 r., nr 23, poz. 127, s. 2.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]