Stanisław Taper
Oficer Wojska Polskiego. lekarz
Stanisław Taper (ur. 22 stycznia 1883, zm. 28 września 1945) – polski doktor medycy, major lekarz służby zdrowia Wojska Polskiego.
 major lekarz
| |
| Data urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Stanowiska |
lekarz naczelny pułku |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
| |
.png){kind=small}
Życiorys edytuj
Urodził się 22 stycznia 1883[1]. Ukończył studia medyczne z tytułem doktora.
Był naczelnym lekarzem 17 pułku piechoty k.k. Landwehry w Rzeszowie[2].
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w 1918 wstąpił do Wojska Polskiego. Został awansowany do stopnia majora rezerwy ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[3][4]. W 1923, 1924 był przydzielony jako oficer rezerwowy do 8 batalionu sanitarnego w Toruniu[5][6]. W styczniu 1939 był wiceburmistrzem Wejherowa[7].
Odznaczenia edytuj
- Złoty Krzyż Zasługi z koroną na wstędze medalu waleczności[2].
Przypisy edytuj
- ↑ Oficerowie. Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie. [dostęp 2015-05-13].
- ↑ a b Kronika. „Głos Rzeszowski”, s. 3, Nr 15 z 2 kwietnia 1916.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1217.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 1098.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1170.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 1063.
- ↑ Siedem strzałów w plecy kaszubskiego burmistrza. branach.pl. [dostęp 2017-10-31].
Bibliografia edytuj
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.