Stanisław Ustyanowski
Stanisław Ustyanowski (ur. 27 listopada 1857, zm. 27 lipca 1942 w Zakopanem) – polski doktor praw, kierownik resortu spraw wewnętrznych.
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Kierownik Ministerstwa Spraw Wewnętrznych | |
| Okres |
od 4 listopada 1918 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Odznaczenia | |
 
| |
Życiorys edytuj
Ukończył studia z tytułem doktora praw[1]. W okresie zaboru austriackiego w ramach autonomii galicyjskiej wstąpił do służby samorządowej. Był c. k. radcą dworu Namiestnictwa[1]. Przez wiele lat pracował we Lwowie.
Od 23 maja 1918 był podsekretarzem stanu w ministerstwie spraw wewnętrznych, a w okresie od 5 listopada 1918 do 17 listopada 1918 był kierownikiem tegoż resortu w prowizorium rządowym Władysława Wróblewskiego. Stanowisko podsekretarza utrzymał w rządzie Jędrzeja Moraczewskiego, ale wkrótce został urlopowany. Następnie 15 lutego 1919 został zwolniony i przeszedł na emeryturę. Powrócił do Lwowa, a po pewnym czasie przeniósł się do Zakopanego. Został pochowany na Nowym Cmentarzu w Zakopanem (kw. M2-A-22)[2].
Odznaczenia edytuj
- Order Korony Żelaznej III klasy (przed 1911)[1].
- Odznaka oficerska Czerwonego Krzyża z dekoracją wojenną (1917)[3].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1911. Lwów: Prezydyum C.K. Namiestnictwa, 1911, s. 1.
- ↑ śp. Stanisław Ustyanowski
- ↑ Kronika. Odznaczenia Czerwonego Krzyża. „Gazeta Lwowska”, s. 4, Nr 13 z 18 stycznia 1917.
Bibliografia edytuj
- Kto był kim w Drugiej Rzeczypospolitej z 1994