Stanisław Wincenciak
Stanisław Wincenciak (ur. 28 czerwca 1949 w Brwinowie) – polski elektrotechnik, wykładowca akademicki, prorektor ds. rozwoju Politechniki Warszawskiej w kadencjach 2012-2016 i 2016-2020[1].
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data urodzenia | |
| Prof. dr hab. mgr inż. nauk technicznych | |
| Alma Mater |
Politechnika Warszawska |
| Doktorat |
1979 – nauki techniczne |
| Habilitacja | |
| Profesura | |
| Polska Akademia Nauk | |
| Status |
członek rzeczywisty |
| Funkcja Jednostka PAN |
członek |
| Nauczyciel akademicki | |
| Okres zatrudn. | |
| dziekan | |
| Wydział | |
| Okres spraw. |
2005–2012 |
| prorektor ds. rozwoju | |
| Uczelnia | |
| Okres spraw. |
2012–2020 |
Życiorys edytuj
Ukończył szkołę podstawową i liceum ogólnokształcące w Brwinowie; również obecnie pozostaje mieszkańcem tej miejscowości. W 1973 uzyskał dyplom magistra inżyniera na Wydziale Elektrycznym Politechniki Warszawskiej i od razu rozpoczął pracę w Instytucie Elektrotechniki Teoretycznej i Miernictwa Elektrycznego (obecnie przemianowanym na Instytut Elektrotechniki Teoretycznej i Systemów Informacyjno-Pomiarowych).
Swoją pracę naukową rozpoczął od rozwijania i stosowania metody elementów skończonych do analizy zagadnień pola elektromagnetycznego stacjonarnego, z uwzględnieniem nieliniowości parametrów materiałowych, analizy pola elektromagnetycznego harmonicznie zmiennego w czasie, niestacjonarnych pól sprzężonych elektrotermicznych, a także zastosowaniem całek i elementów brzegowych do analizy pola elektrostatycznego. W późniejszym czasie nurt zainteresowań skierował ku symulacji numerycznej pola elektromagnetycznego oddziałującego na środowiska o niskiej przewodności elektrycznej, a w szczególności na ciało ludzkie z uwzględnieniem zastosowań w terapii zaburzeń psychicznych. Badania prowadzi współpracując ze specjalistami ze środowiska medycznego. Odbył staże naukowe na Politechnice w Brnie, w ECAM Bruksela, „Field Vector” Oksford i w moskiewskiej MEI.
Jest współautorem FAT - interpretera języka służącego do analizy pola elektromagnetycznego[2]. W swojej karierze opublikował około 200 publikacji, z czego 4 to monografie i 5 to podręczniki. Wypromował 6 doktorów – wszyscy otrzymali wyróżnienia za swoje dysertacje.
Stanowiska edytuj
- Prodziekan Wydziału Elektrycznego PW (1999-2002 i 2002-2005)
- Dziekan Wydziału Elektrycznego PW (2005-2008 i 2008-2012)[3]
- Kierownik Zakładu Wysokich Napięć i Kompatybilności Elektromagnetycznej
- Przewodniczący Grupy Ekspertów ds. Pól Elektromagnetycznych Zespołu Ekspertów ds. Czynników Fizycznych Międzyresortowej Komisji
- Przewodniczący stołecznego oddziału Polskiego Towarzystwa Elektrotechniki Teoretycznej i Stosowanej[4]
Członkostwa edytuj
- Polska Akademia Nauk
- Rada Naukowa Centralnego Instytutu Ochrony Pracy
- Rada Naukowa Instytutu Elektrotechniki
- Komitet Główny Olimpiady Wiedzy Technicznej dla szkół średnich
Działalność pozanaukowa edytuj
W latach 1988-1990 był przewodniczącym Komitetu Obywatelskiego „Solidarność” w Brwinowie i członkiem Komisji Rewizyjnej Warszawskiego Porozumienia Komitetów Obywatelskich „Solidarność”. Od 1990 do 1994 zasiadał w Radzie Miejskiej w Brwinowie, której był przewodniczącym.
Poza działalnością społeczną jego pasją jest sport – przez wiele lat był prezesem lub wiceprezesem klubu sportowego.
Ważne publikacje edytuj
- Stanisław Wincenciak, Jerzy Skoczylas, Jan Sikora, Marek Stabrowski, Stanisław Bolkowski, Jan Sroka: Komputerowe metody analizy pola elektromagnetycznego, WNT, 1993;
- Stanisław Wincenciak: Metody i algorytmy optymalizacji kształtu obiektów w polu elektromagnetycznym, Oficyna Wydawnicza P, Warszawa 1998
Przypisy edytuj
- ↑ Władze Politechniki Warszawskiej. [dostęp 2016-05-21].
- ↑ [http://cpee.iem.pw.edu.pl/2004/CD/106.pdf Piotr Rowiński, Jacek Starzyński, Stanisław Wincenciak: Object Oriented Design of Field Analysis Translator]. [dostęp 2016-05-21].
- ↑ Komunikat dot. wyboru dziekana WE na Prorektora PW. [dostęp 2016-05-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-27)].
- ↑ Skład warszawskiego oddziału PTETIS. [dostęp 2016-05-21].
Linki zewnętrzne edytuj
- Nota biograficzna w Biuletynie Informacji Publicznej PW. [dostęp 2016-05-21].