Stanislas Jarlin

Sukcesja apostolska
Data konsekracji	29 kwietnia 1900
Miejscowość	Pekin
Konsekrator	Pierre-Marie-Alphonse Favier CM
Współkonsekratorzy	Henri-Joseph Bulté SI,; Jules Bruguière CM
Konsekrowani biskupi
Giovanni Menicatti PIME	1903
Joseph-Sylvain-Marius Fabrègues CM	1910
Louis-Elisée Fatiguet CM	1911
Noè Giuseppe Tacconi PIME	1911
Paul-Marie Dumond CM	1912
Jean de Vienne de Hautefeuille CM	1915
Współkonsekrowani biskupi
Alfons Bermijn CICM	1902
Ephrem Giesen OFM	1902

Stanislas-François Jarlin
Data i miejsce urodzenia	20 stycznia 1856 ; Sète
Data i miejsce śmierci	26 stycznia 1933 ; Pekin
	koadiutor wikariusza apostolskiego Północnego Zhili
Okres sprawowania	1899–1905
	wikariusz apostolski Północnego Zhili/Pekinu
Okres sprawowania	1905–1933
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Inkardynacja	Zgromadzenie Księży Misjonarzy
Śluby zakonne	1884
Prezbiterat	20 stycznia 1889
Nominacja biskupia	23 grudnia 1899
Sakra biskupia	29 kwietnia 1900
	Multimedia w Wikimedia Commons

Stanislas-François Jarlin CM (chiń. 林懋德; ur. 20 stycznia 1856 w Sète, zm. 26 stycznia 1933 w Pekinie) – francuski duchowny rzymskokatolicki, misjonarz, wikariusz apostolski Północnego Zhili/Pekinu.

Biografia edytuj

W 1888 wyjechał na misje do Chin. 20 stycznia 1889 w Pekinie otrzymał święcenia prezbiteriatu i został kapłanem Zgromadzenia Księży Misjonarzy.

23 grudnia 1899 papież Leon XIII mianował go koadiutorem wikariusza apostolskiego Północnego Zhili oraz biskupem tytularnym pharbaethuskim. 29 kwietnia 1900 w Pekinie przyjął sakrę biskupią z rąk wikariusza apostolskiego Północnego Zhili Pierra-Marii-Alphonsa Faviera CM. Współkonsekratorami byli wikariusz apostolski Południowo-Wschodniego Zhili Henri-Joseph Bulté SI oraz wikariusz apostolski Południowo-Zachodniego Zhili Jules Bruguière CM.

Niedługo po sakrze zyskał sławę dzięki organizowaniu obrony misji dyplomatycznych obleganych przez bokserów. 5 kwietnia 1905, po śmierci bpa Faviera, został wikariuszem apostolskim Północnego Zhili, który to urząd pełnił do śmierci. 3 grudnia 1924 jego tytuł zmieniono na wikariusz apostolski Pekinu^[1].

Od objęcia funkcji w 1905 do przybycia do Pekinu pierwszego delegata apostolskiego w Chinach abpa Celso Costantiniego w listopadzie 1922, był faktycznym pośrednikiem pomiędzy Stolicą Apostolską a chińskimi władzami. Był zwolennikiem francuskiego protektoratu nad misjami katolickimi i przeciwnikiem sinizacji Kościoła. Jednak w 1926, po wyświęceniu przez papieża Piusa XI na biskupów pierwszych Chińczyków, opowiedział się za zmianami. Podległe mu misje osiągnęły duży sukces - w 1905 objął wikariat liczący ok. 40 000 katolików, w dniu jego śmierci w 1933 na tym samym terytorium (podzielonym już na kilka wikariatów) było już ponad 400 000 katolików^[1].

Przypisy edytuj

↑ ^a ^b Stanislas Francois Jarlin. Biographical Dictionary of Chinese Christianity. [dostęp 2022-12-24]. (ang.).

Bibliografia edytuj

Stanislas Jarlin [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2022-12-24] (ang.).
Bishop Stanislas-François Jarlin. GCatholic. [dostęp 2022-12-24]. (ang.).

[przypis1-1] Stanislas Francois Jarlin. Biographical Dictionary of Chinese Christianity. [dostęp 2022-12-24]. (ang.).

[1]