Stara Synagoga w Wilnie

Stara Synagoga w Wilnie, zwana Wielką – nieistniejąca obecnie główna synagoga ortodoksyjnej gminy żydowskiej w Wilnie, zbudowana w latach 1630–1633, przy ulicy Żydowskiej, na miejscu starszej murowanej synagogi. Bożnica została wzniesiona w stylu barokowo-renesansowym.

Stara Synagoga w Wilnie
Ilustracja
Stara Synagoga podczas I wojny światowej
Państwo

 Litwa

Miejscowość

Wilno

Data budowy

1630–1633

Data likwidacji

1945

Data zburzenia

1955–1957

Tradycja

ortodoksyjna

Położenie na mapie Wilna
Mapa konturowa Wilna, w centrum znajduje się punkt z opisem „Stara Synagoga w Wilnie”
Położenie na mapie Litwy
Mapa konturowa Litwy, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Stara Synagoga w Wilnie”
Ziemia54°40′48″N 25°17′05″E/54,680000 25,284722

Historia edytuj

Na początku XIX wieku dodano drewniany, polichromowany szczyt z bogatą galerią drewnianą w stylu klasycystycznym. Aby wejść do bożnicy, która była położona znacznie niżej od poziomu ulicy, należało zejść kilka stopni przez okute drzwi, które można było zatarasować od wewnątrz za pomocą ruchomej poręczy schodów. Wewnątrz znajdowała się kwadratowa sala główna, która mogła pomieścić około 300 osób. Na środku między czterema kolumnami stała piękna bima w kształcie rokokowego baldachimu. Na wschodniej ścianie znajdował się bogato zdobiony Aron ha-kodesz, udekorowany m.in. motywami roślinnymi i zwierzęcymi, typowo żydowskimi oraz z podwójnym orłem na szczycie. W synagodze przechowywano bogaty sprzęt liturgiczny oraz XVII i XVIII-wieczne lichtarze, wywiezione przez Rosjan w 1915.

W 1846 roku synagogę odwiedził Moses Montefiore, którego w bożnicy chciało zobaczyć tysiące okolicznych Żydów. Synagoga została zniszczona częściowo przez hitlerowców podczas II wojny światowej, lecz doszczętnego zniszczenia synagogi dokonało wojsko radzieckie[1].

W 1886 Matiyahu Straszun założył przy synagodze słynną bibliotekę, przy której istniało także archiwum gromadzące materiały do dziejów Żydów w Polsce. Biblioteka i archiwum mieściły się w piętrowym budynku wzniesionym w 1892 obok synagogi. W 1927 Biblioteka Publiczna Żydowska im. Matityahu Straszuna w Wilnie liczyła około 19 tys. woluminów[2].

Do dzisiaj ze Starej Synagogi pozostały m.in. drzwi Aron ha-kodesz oraz stół do odczytywania wersetów Tory, przechowywane w miejscowym muzeum żydowskim. Na miejscu budynku, którego ruiny uprzątnięto w 1948 roku, znajduje się przedszkole.

W 2002 pojawił się projekt odbudowy fragmentu dzielnicy żydowskiej w Wilnie, w tym Starej Synagogi[3].

Przypisy edytuj

  1. Historia społeczności | Wirtualny Sztetl [online], sztetl.org.pl [dostęp 2023-01-21].
  2. Chwalewik E., Zbiory polskie..., t. 2, Warszawa 1927, s. 483.
  3. Jacek J. Komar, Litwini odbudują dzielnicę żydowską Wilna, Gazeta Wyborcza, 11 lipca 2002.

Linki zewnętrzne edytuj