Stary Henryków
wieś w województwie dolnośląskim
Stary Henryków (niem. Alt Heinrichau[4]) – wieś w Polsce, położona w województwie dolnośląskim, w powiecie ząbkowickim, w gminie Ciepłowody.
| wieś | |
 Kościół św. Marcina w Starym Henrykowie | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (III 2011) |
311[2] |
| Strefa numeracyjna |
74 |
| Kod pocztowy |
57-210[3] |
| Tablice rejestracyjne |
DZA |
| SIMC |
0851880 |
Położenie na mapie gminy Ciepłowody  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego  | |
Położenie na mapie powiatu ząbkowickiego  | |
 50°40′01″N 16°58′44″E/50,666944 16,978889[1] | |
Podział administracyjny edytuj
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa wałbrzyskiego.
Demografia edytuj
Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczył 311 mieszkańców[2]. Jest drugą co do wielkości miejscowością gminy Ciepłowody.
Nazwa edytuj
12 listopada 1946 nadano miejscowości polską nazwę Stary Henryków[4].
Zabytki edytuj
Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisany jest[5]:
- kościół filialny pw. św. Marcina, z XV-XVIII w. Na jego wieży kościoła zachował się mechanizm zegara, będący jednak w złym stanie. Po 1945 ze ścian wieży usunięto tarcze zegara, widoczne na ikonografii okresu międzywojennego.
Przypisy edytuj
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 129805
- ↑ a b GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1219 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ a b Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12 listopada 1946 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1946 r. nr 142, poz. 262).
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 240. [dostęp 2012-11-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-27)].