Stecówka
Stecówka (760 m n.p.m.) – część wsi Istebna w Polsce, położona w województwie śląskim, w powiecie cieszyńskim, w gminie Istebna[3][4].
| część wsi | |
 Drewniany kościółek przed pożarem w grudniu 2013 roku | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Sołectwo | |
| Część miejscowości | |
| Strefa numeracyjna |
33 |
| Kod pocztowy |
43-470[2] |
| Tablice rejestracyjne |
SCI |
| SIMC |
0053396 |
Położenie na mapie gminy Istebna  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa śląskiego  | |
Położenie na mapie powiatu cieszyńskiego  | |
 49°35′05″N 18°56′29″E/49,584722 18,941389[1]
| |
W latach 1975-1998 Stecówka położona była w województwie bielskim.
Leży w Beskidzie Śląskim. Położona jest na rozległej polanie, opadającej ku południowi, ku dolinie Olzy, z obniżenia grzbietu biegnącego od Karolówki na zachód, w stronę Kubalonki.
Nazwa wywodzi się od niejakiego Steca, prawdopodobnie właściciela polany i pierwszego na niej osadnika, wzmiankowanego w 1788. W 1934 powstało tu prywatne schronisko turystyczne na Stecówce Michała Legierskiego[5], funkcjonujące z różnymi przerwami do naszych czasów (aktualnie - 2018 r. - nieczynne). W latach 1956–1958 dzięki pracy miejscowych górali wybudowano tu drewniany kościółek pod wezwaniem Matki Bożej Fatimskiej, zdobiony pracami twórców z Istebnej: Jana Wałacha, Ludwika Konarzewskiego juniora, Teresy Stankiewicz, Józefa Bocka, Jana Krężeloka i innych[6]. Świątynia spłonęła w nocy z 2 na 3 grudnia 2013 roku. Odbudowano ją w poprzednim stylu i od 2016 roku ponownie służy wiernym.
Z polany rozpościera się widok na otoczenie Istebnej. Przebiega tędy czerwony Główny Szlak Beskidzki oraz pętla beskidzka Szlaku Architektury Drewnianej.
Galeria edytuj
-
-
Schronisko turystyczne na Stecówce (2011)
Szlaki turystyczne edytuj
Fragment Głównego Szlaku Beskidzkiego:
– na Baranią Górę (przez Przysłop) – 2.15 godz., z powrotem 1.30 godz.- – na Przełęcz Kubalonka – 1.15 godz., z powrotem 1 godz.
Przypisy edytuj
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 130899
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 358 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ GUS. Rejestr TERYT
- ↑ Tomasz Biesik: Schroniska górskie dawniej i dziś. Beskid Mały i Beskid Śląski. Bielsko-Biała: Wyd. „Logos” Agnieszka Korzec-Biesik, 2013, s. 248–254. ISBN 978-83-925599-3-1.
- ↑ Mirosław Barański: Beskid Śląski. Przewodnik. Wyd. I. Pruszków: Oficyna Wydawnicza Rewasz, 2007, s. 249. ISBN 978-83-89188-71-7. (pol.).