Stefan Żywotko
Stefan Żywotko (ur. 9 stycznia 1920 w Zniesieniu, zm. 10 lutego 2022 w Szczecinie[1][2]) – polski piłkarz grający na pozycji obrońcy lub pomocnika i trener piłkarski. Jest najbardziej utytułowanym polskim szkoleniowcem za granicą[3]. Sukcesy odnosił w algierskim JS Kabylie, którego trenerem był przez 14 lat[4].
| Data i miejsce urodzenia |
9 stycznia 1920 | ||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
10 lutego 2022 | ||||||||||||||
| Wzrost |
176 cm | ||||||||||||||
| Pozycja | |||||||||||||||
| Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| Kariera trenerska | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Kariera piłkarska edytuj
Urodził się w Zniesieniu, dziś dzielnicy Lwowa. Wychował się we Lwowie, z którym był związany do 1944 roku.
Swoją przygodę z piłką rozpoczął w LKS Zniesieńczanka. Po wybuchu II wojny światowej Żywotko trafił do założonego przez Rosjan Spartaka Lwów, gdzie grał razem z Kazimierzem Górskim.
W 1944 roku został powołany do polskiego wojska. Brał udział w I Igrzyskach Ziem Odzyskanych i Północnych.
Po wojnie grał w Arkonii Szczecin, gdzie w 1950 roku zakończył karierę.
Kariera trenerska edytuj
W 1956 roku rozpoczął swą pierwszą szkoleniową pracę w Arkonii. Podczas 9 lat pracy ze szczecińskim klubem zaliczył awans do ekstraklasy, ale także, jedyny w swojej karierze trenerskiej, spadek[5].
W 1965 roku objął stanowisko szkoleniowca innego szczecińskiego klubu – Pogoni. Już w pierwszym sezonie pracy, w składzie z takimi zawodnikami jak Jerzy Krzystolik, czy Waldemar Folbrycht, wywalczył awans do 1. ligi
W latach 1970–1972 ponownie pełnił rolę trenera Arkonii, a następnie (od sezonu 1973/1974) z powodzeniem prowadził Wartę Poznań (awans do 2. ligi) oraz Arkę Gdynia (od lata 1975; awans do 1. ligi).
W latach 1977–1991 trenował algierski JS Kabylie, z którym siedmiokrotnie triumfował w lidze algierskiej oraz dwukrotnie w Afrykańskiej Lidze Mistrzów[6].
Zmarł 10 lutego 2022 w Szczecinie. Pochowany został na cmentarzu Centralnym w Szczecinie[7] (kwatera 79F).
Sukcesy edytuj
- Mistrzostwo Algierii: 1980, 1982, 1983, 1985, 1986, 1989, 1990
- Afrykańska Liga Mistrzów (zwycięzca): 1981, 1990
- Puchar Algierii (zwycięzca): 1986
Przypisy edytuj
- ↑ Aleksander Stanuch, Zmarł Stefan Żywotko, były trener Pogoni Szczecin. Miał 102 lata [online], wyborcza.pl, 10 lutego 2022 [dostęp 2022-09-19] (pol.).
- ↑ Antoni Bugajski, Nie żyje Stefan Żywotko. Był najbardziej utytułowanym polskim trenerem za granicą [online], przegladsportowy.onet.pl, 10 lutego 2022 [dostęp 2022-09-19] (pol.).
- ↑ Mariusz Chodała, Polscy rekordziści według zdobytych trofeów [online], rfbl.pl, 7 marca 2021 [dostęp 2022-09-19] (pol.).
- ↑ Michał Przybycień, Polski trener kończy 102 lata! O kogo chodzi? [online], sport.interia.pl, 9 stycznia 2022 [dostęp 2022-09-19] (pol.).
- ↑ Wojciech Parada, Piłka nożna. Stefan Żywotko kończy 97 lat [online], 24kurier.pl, 9 stycznia 2017 [dostęp 2022-09-19] (pol.).
- ↑ Stefan Żywotko. W Algierii przysięgali mu ojcowski szacunek [online], rp.pl, 8 stycznia 2021 [dostęp 2022-09-19] (pol.).
- ↑ Michał Elmerych, Legendarny trener spoczął na Cmentarzu Centralnym w Szczecinie. Pożegnali go piłkarscy przyjaciele, których miał wielu [online], gs24.pl, 20 lutego 2022 [dostęp 2022-09-19] (pol.).
Bibliografia edytuj
- Andrzej Gowarzewski, Mistrzostwa Polski. Ludzie (1945-1962). 100 lat prawdziwej historii (3), Katowice: Wydawnictwo GiA, 2017, ISBN 978-83-88-232-63-3.
- Michał Zichlarz, Stefan Żywotko. Ze Lwowa po mistrzostwo Afryki, Szczecin: Instytut Pamięci Narodowej, 2021, ISBN 978-83-8229-147-6.