Stefan Andres (duchowny)
duchowny baptystyczny, ekumenista
Stefan Andres (ur. 1 lipca 1901 we wsi Gole, zm. 11 lutego 1985 w Warszawie[1]) – polski duchowny baptystyczny, w latach 1948–1962 członek Naczelnej Rady Polskiego Kościoła Chrześcijan Baptystów (PKChB), działacz ekumeniczny.
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci |
1985 |
| Członek Naczelnej Rady Polskiego Kościoła Chrześcijan Baptystów | |
| Okres sprawowania |
1948–1962 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
Ukończył Wyższą Szkołę Dramatyczną w Krakowie, teologię studiował na baptystycznym seminarium w Hamburgu. W 1947 roku został ordynowany na prezbitera. Powierzono mu opiekę nad okręgiem lubelskim. W latach 1948–1962 zasiadał w Naczelnej Radzie Kościoła, pełniąc funkcję sekretarza[2].
Był jednym z trzech baptystycznych sygnatariuszy członków założycieli PRE. W latach 1964–1967 był skarbnikiem PRE. Był jednym z prekursorów propagowania idei ekumenicznych w Kościele baptystycznym[3].
Przypisy edytuj
- ↑ Andrzej Seweryn. Leksykon baptystów w Polsce po 1945 roku, Wyd. Uczelniane Wyższego Baptystycznego Seminarium Teologicznego w Warszawie, Warszawa 2007, s. 19-20
- ↑ Encykl. ekumenizmu 2016 ↓, s. 125.
- ↑ Encykl. ekumenizmu 2016 ↓, s. 126.
Bibliografia edytuj
- Andres Stefan (1901-1985). W: Encyklopedia ekumenizmu w Polsce (1964–2014). red. Józef Budniak, Zygfryd Glaeser, Tadeusz Kałużny, Zdzisław J. Kijas. Kraków: Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie, 2016, s. 125–126. ISBN 978-83-7438-499-5.